పుట:Bhoojaraajiiyamu.pdf/112

భోజచరిత్ర

51

క.⁠

అప్పొలఁతి చూచి నయనము [1]లొప్పెడుకమలములు వోలె నున్నవి, యిది యే చొప్పో కానం డట యితఁ డప్పా! యిట వచ్చి చూడు మని చూపుటయున్.

⁠ 150

క.⁠

చూచి యితం డగుఁ బో మన చూచినపని కనుచు వానిచూపుల సత్వం బేచందమొ యని తెలియం జూచుటకయి పెంచిలో నశుద్ధము కలియన్.

⁠ 151

ఉ.⁠

వైచినఁ బ్రత్యయార్థముగ [2]వాఁ డది ప్రీతి భుజింపఁ బోయినం జూచి కరంబు పట్టుకొని శుద్ధము కన్నులు చెడ్డవాఁడకాఁ జూచుచుఁ జెట్ట పట్టుకొని స్రుక్కక యింటికిఁ దెచ్చి నవ్వుచున్ వాచవు లైన భోజ్యములు వానికిఁ బెట్టుచు నే ర్పెలర్పఁగన్.

⁠ 152

ఆ.⁠

వలయుమందు లెల్ల వానిచే నూరింప నతఁడు తోడుతోన యన్నిక్రియలు నెఱిఁగి యొక్కనాఁడు తెఱవసమ్ముఖమున నిలిచి నేత్రరుచులు నివ్వటిలఁగ.

⁠ 153

ఉ.⁠

'సింధురయాన! యేను నినుఁ జెంది కృతార్ధుఁడ నైతి. నన్ను నీ వంధునిఁగాఁ దలంచి యిటు లన్నియుఁ జూపఁగ, నీప్రసాదసం బంధము పేర్మిఁ జేసి పరిపాటి నెఱింగితి ధూమవేధి యే నంధుఁడఁ గాను సిద్ధుఁడఁ జు మమ్మ! వధూమణి! పోయి వచ్చెదన్.'

⁠ 154

క.⁠

అనవుడు సిగ్గును గోపం బును మదిఁ బెనఁగొనఁగ మోసపోయితిన కదా! నను నితఁ డిట్లు ప్రమోషిం చినదానికి మాఱు చేయఁ జెల్లదె' యనుచున్.

⁠ 155

ఉ.⁠

చేతులు మోడ్చి నిల్చి తనచిత్తము నైక్యము చేసి 'మద్గురుం డాతతసత్యశాలి యగు టారయ నిక్కమ యయ్యె నేని నే

⁠

1. లొప్పెడు చెలువంబు వలెను నున్నవి
2. వా డతి ప్రీతి