47 తావు లేలే రాజులకు దయ గొంత పుట్టదాయ | కావరమే ఘనమాయఁ గలికాలమహిమా Iાછઠ્ઠા 4 నిరపరాధులఁ జంపి నెత్తురు వారించఁగాను తెరల కెటుండిరో దిక్పాలులు విరసవర్తను లుండే విపరీతకాలమున గరువాలుం గపటూలె కలికాలమహిమా Ileš&H 5 వుపమించి దంపతులు వొకరొకరినిం జూడ | చపలదుఃఖములతో సమయ(గాను తపములు జపములు ధర్మము లెం దణఁగెనో | కపురుంబాపాలు నిండెఁ గలికాలమహిమా IાછઉંII 6 తలలు వట్టిడువఁగాను తల్లులు బిడ్డల వేయ ! తలఁపెట్టుండెనో యంతర్యామికి మలసి ముక్కులు గోయు మరుఁ డెటు వోరిచెనో ! కలఁకలే ఘనమాయఁ గలికాలమహిమా Ilėśểoli 7 దీనతలోఁబడి గుండెదిగు లసురుసురులు 1 వాని నెటు లోఁగొనెనో వాయుదేవుఁడు ! గూను వంచి తల్లి చూడఁ గొడుకుఁ గుత్తిక గోయ( ! గానఁబడె నింతేసి కలికాలమహిమా - liêốếộH 8 పలుమాఱు నమ్మించి ప్రాణములు గొనఁగాను యిలఁ దమలోఁ బ్రాణా లెటుండెనో నెలవై శ్రీవెంకటేశ నీవే యెఱుంగుదువు ! కలుషమే ఘనమాయఁ గలికాలమహిమా ilėšėBI! 9 అన్న అధ్యా, 373 తేకు. గజపతులు విద్యానగరము నాక్రమించినప్ప డాతఁ డొడ్జెబాస నేర్చుకోవలసినవాఁ డయినాఁడు గాఁబోలును. దీనిని సంకీర్తనమునఁ
పుట:Annamacharya Charitra Peetika.pdf/49
Appearance