34 శ్రీరాగము ఒకవరి కొకపరి కొయ్యారమై మొకమునం గళలెల్లా మొలచినటుండె tiపల్లవి। జగదేకపతిమేనఁ జల్లినకర్పూరధూళి ! జిగి గొని నలువంకఁ జిందగాను | మొగిఁ జంద్రముఖి నురమున నిలిపెఁ గనుక పొగరు వెన్నెల దిగఁబోసినటుండె 112.śit 1 పొరి మెఱుఁగుఁజెక్కులఁ బూసినతట్టు పునుఁగు | కరఁగు యిరుదెసలఁగారఁగాను! కరిగమన విభుఁడు గనక మోహమదము ! తొరిగి సామజసరి దొలఁకిన టుండె he sm 2 మెఱయ శ్రీ వేంకటేశుమేన సింగారముగాను తఱచయినసొమ్ములు ధరియించఁగా ! మొఱఁగుఁబోడి యలమేలుమంగయుఁ దాను ! మెఱుపు మేఘముగూడి మెఱసిన టుండె 11a.,511 3 శ్రీ రాగము వులుగడిగినయట్టి పురుషోత్తముఁడు వాఁడే ఎలమి నారతులు మీ రెత్తరే దేవునికి పల్లవి: గొప్పయింద్రనీలాలకొండ మంచు గప్పినటు నెప్ప మింట పాలవెల్లి నెరసినట్టు విప్ప నీలమేఘముపై వెన్నెల గాసినయట ! కప్పరధూళి మేనఁ గప్పిరి దేవునికి |పులు| 1 నిండు నైరావతముపై నీలిజగ గప్పినట వెండిమేడపైఁ జీఁకటి విడిసినటు! పుండరీకపుఁగొలను పారిఁ దేం టూఁగినటు! మెండగు తట్టుపునుఁగు మెత్తిరి దేవునికి 3ון(eכגil 2
