13 చక్క నేఁగుచు నవ్వచటి గడచి హరిఁ దలంచి మొక్కుచును మోఁకాళ్ళ ముడుగు గడచినమీఁద నక్కడక్కడ వెంకటాద్రీశు సంపదలు అంతంతఁ గాన రాఁగాను ||అదెII 3 బుగులుకొను పరిమళంబుల పూవుఁదోఁటలును పొందైననానావిధంబుల వనంబులును నిగిడి క్రిక్కిటీసి పండిన మహావృక్షముల నీడలను నిలిచి నిలిచి! గగనంబు దాఁకి శృంగారరసభరితమై కనకమయమైన గోపురములనుఁజెలువొంది! జగతీధరునిదివ్యసంపదలుగల నగరు సరగునను గానరాఁగాను Ilఅదె!! 4 ప్రాకటంబైన పాపవినాశనములోన భరితమగు దురితములు పగిలి పాఱుచునుండ! ఆకాశగంగతోయములు సోఁకిన భవము లంతంత వీడిపాఱఁగను! ఈకడనుం గోనేటు యతులు బాశుపతుల్ మును లెన్ననగ్గలమై వున్న వైష్ణవులలో నేకమై తిరువెంకటాద్రీశుఁ డాదరిని యేప్రాదు విహరించఁగాను అదెII 5 -అన్న అధ్యా. 37 జేకు. శేషాద్రి దర్శనము శ్రీరాగం అదివో అల్లదివో హరివాసము! పదివేల శేషుల పడగలమయము |పల్లవి!! అదె వేంకటాచల మఖిలోన్నతము! అదివో బ్రహ్మాదుల కపురూపము!
