"కితాబాతె హిందూ కె గోయంద్‌బర్దష్" బర్ద్ అనేది తెనుగై యుండ వలెకదా! స్తోత్రపాఠకులను వంది, భట్టు అని యందుము. ఈ రెంటిలో నేదే నొకదాని యపభ్రంశముగా బర్ అనున దేర్పడియుండును.
ఆ కాలమం దాంధ్రు లెట్టి ఆయుధముల నుపయోగించిరో కొంతవరకు ప్రతాపరుద్ర యశోభూషణము వలన తెలియగలదు. కాని అవన్నియు నిజమైనవో లేక కవికపోలకల్పితములందు కొన్ని కలవేమో చెప్పజాలము. ప్రతాప రుద్రీయముపై రత్నాపణవ్యాఖ్య కలదు. అందిట్లున్నది.
తోమర: = దండవిశేష:
కౌక్షేయకా: = ఖడ్గా:
ముసుందయ: = దారుమ యాయుధ విశేష: కఱ్ఱతో చేసిన ఒక విధమగు ఆయుధము.)
కార్ముక: = ధమ:
గదా: = (గదలు)
కుంతా: = పరంపరయా క్షేపణీయా ఆయుధ విశేషా: (వెను వెంట విసరి వేసెడు ఒకవిధమగు ఆయుధాలట!)
పట్టప: = లోహదండ:, యస్తీక్ష్ణధారక్షరోపమ: (వాడిధార కల ఇనుప దండమట! బహుశా పట్టాకత్తియై యుండును.)[1]
కత్తులు మంచివిగా నుండుటకై నాలుగు లోహములతో చేయుచుండిరి.
"విను మినుమును, రాగి, యిత్తడి, కంచు
పెట్టి చేసినయట్టి బిరుదలు కలవు"[2]
(ఇచ్చట బిరుదులన ఆయుధములు) పల్నాటి యుద్ధములో,
"కుంతములును, గండ్రగొడ్డండ్లు, గదలు,
ముసల ముద్గరములు, మొనల కటార్లు
