3. మితసంథుత నాతికానం సమంస బంభనావం దానే పాణానం.
(మిత్రసంస్తుత జ్ఞాతికానాం శ్రమణ బ్రాహ్మణానాం దానం ప్రాణానాం.)
అనాలంభే ఏస వతవియే పితనాపి.
(అనాలంభ: ఏతద్ వక్తవ్యం పితృణాపి.)
4. పుతేనపి భాతినాపి సువామిక్యేపి మిధసంథుధేనాపి అపటి.
(పుత్రేణాపి భ్రాత్రాపి స్వామీకేనాపి మిత్రసంస్తుతేనాపి ప్రాతి)
వేసియేనా ఇయం నాధు ఇయం కటవియే సే తధా.)
(వేశికేన ఇయం నాధు: ఇయం కర్తవ్యం స తధా.)
కలంత హిదలోకే చ కల ఆలధే.
(కుర్వన్ ఇహలోకే చ ఆరార్ధవాన్.)
5. హోతి పాలత చ అనంతపునా ప్రనవలి తేవ ధింమదా.
(భవతి పరిత్రచ అనంతపుణ్యం ప్రసూతే తేవ ధర్మదా.)
6. నేన
(నేన.)
తెనుగు
దేవానాం ప్రియు డిట్లు చెప్పుచున్నాడు ధర్మదావము, ధర్మసంస్తవము, ధర్మవిభాగము, ధర్మసంబంధము అనువానిని పోలిన ధర్మములేదు. అందుచేత దాసభృత్యులయెడల ప్రతిపత్తి, తల్లిదండ్రులశుశ్రూష. మిత్రులు, పరిచితులు, బంధువులు, శ్రమణులు, బ్రాహ్మణులు అనువారికి దానము, ప్రాణులను హింసింపక---ట, (-----ధర్మవ్రతము) ఈ ధర్మవ్రతమును గుఱించి తండ్రితోగాని, కొడుకుతోగాని, సోదరునితోగాని, పరిచితునితో గాని కేవలము ఇరుగుపొరుగువారితోగాని, ఇది సాధువుతో గాని, ఇదికర్తన్యము అని చెప్పవలెను ఇట్లుచేసి, ఆధర్మపాశమువలన ఈ కాలమందు సౌఖ్యమును పరలోకములో అనంతపుణ్యమును పొందును-
ఈ క్రిందిశాసన మాంధ్రదేశము--- బ్రత్యేకముగా అశోకునిచే వ్రాయబడినది. దీనిప్రతి బారతవర్షమున మఱియెందును గానరాదు.
1. (అసక) స దేవానంపియే హే--- మ చ ఏకాని.
(అశోక: దేవానాంప్రియ: ఆహ ఆపి మమ చ ఏకోన.)
