తత్స ను ప్ర కర ణ ము. 435 పృథురోమము, బలిసద్మము, భస్మము, రక్తాశ్ర్మము, రోవుము, లక్ష్మము, లూనుము, లోనుము, వర్తము, వర్తము, వర్ష్మము, వేశ్మము, నేనును, నె్యూమము, శర్మము, శు ము, సధర్తము, సానుము, స్థామను సేవుము, హేనుము. q) y (9) కొన్ని అన్నంతశబ్దముల తుది నకారము లోపించి స్త్రీవద్భావసు వైకల్పికనుగఁ గలుగును. ఉదా: అమహద్వాచకములు: ఉపాకర్త, Gੱਚ కర్మము; కర్మ, కర్తము; ఆత్మ, ఆత్మము; పరనూత్త్మ, పరమాత్రము; ప్రేవు, --S ప్రేమము; భూతాత్త, భూతాత్తము; రాజయశ్మ, రాజయక్మము, Q మహద్వాచకములు: కృష్ణవర్ష కృష్ణవర్లుఁడు; జీవాత్త, జీవాత్తుఁడు; ಸ್ಥಿ పరనూత్త, పరమాత్తుఁడు; భూతాత్త y భూతాత్తుడు, విశ్వ ర్మ విశ్వో ర్త్ముడు. (10) కొన్ని అన్నంతశబ్దముల తుది నకారము లోపించి శ్రీనద్భానగు నూత్రము కలుగును; ఉదా. సాను, యజ్వ, యువ. హ అని బ్రహ్ల ఆ యు, బ్రహ్మమనియుఁ దత్సనురూపములఁ బొందును. তেও2357 శబ్దమునకు రాజేు అనునది తత్సనురూపము; రాజు శబ్దమున జకారము దంత్యోచ్చారణము Xෆයි. (11) బ్రహ్మన్ శబ్దము నహద్వాచకమయిన యెడల అనుహ ద్వాచకమగుచో శ్వన్ శబ్దమునకు స_ప్తమై కవచనరూపముగు “శుని' అనునది తెనుఁ గునఁ బథవైుకవచనమునఁ దత్సవురూపము. い。ソ"dー శర్మ, వర్మ శబ్దములు పుంలింగములు, మహద్వాచకములు నగుచోఁ దేనుఁగునఁ బ్రథమైకవచనమున శర్మ వర్మ యనురూపములఁ బొందును, నపుం సకలింగములు నమహద్వాచకము లగుచో శర్మము, వర్మము, లను తత్సవు రూపములఁ బొందును, సుధర్మన్ శబ్దము సభకు పేరగుచో దానికి సుధర్మయను తత్సనురూప (12) ఇన్నంతముల తుది నకారము లోపింపఁగా మిగిలిన ఇకారాంత రూపమే తెనుఁగునఁ బ్రుధమైకవచనమున నిలుచును. లేదా, సంస్కృతమందలి శాూని ప్రథమైక వచనరూపముల తుది ఈ కారమునకుఁ దెనుఁగున ప్రస్వము కలుగునని యైనఁ జెప్పవచ్చును. ఉదా: అనుజీవి, ఉపకారి, అధికారి, నూని, జీవి, హస్తి మొదలయినవి.
