420 6یک C( H তৃ ত 8 கு ము వూ, తమ ప యోగము కలదు: దారాః, దాని రాన్, మొదలై నవి, తెనుఁ اسستS ارتا للمفا గున దారశుమున కంతగఁ , బవారము లేదు. C ارنا (3) మహతీత రానుహ ద్వాచకములు. అ"కారాంత పుంలింగములగు వుహతీత రానుహ ద్వాచక శబ్దములకు అకారాంత నపుంసకలింగ వుహతీత రామహద్వాచకములకు నలెనే ప్రధ మైకవచన రూపనులు గలుగును. అనగా నవి పుంలింగశబ్దములైనను నపుO సక లింగశబ్దములుగ నే పరిగణింపఁబడును. (1) ఒకప్పడు వానిపై ము వర్ణ ను మాత్రము చేరును. ఉదారి. దర్ప, దర్పము; మోహ, మోహము; క్రోధః, క్రోధసయి; గర్వ, గర్వము; వృక, వృకము; సింహః, సింహము; కీటః, కీటము; శరః, శరము; అంసః: అంసము; మొదలై నవి. d— (2) ఒకప్పడు కొన్ని యకారాంత పుంలింగ మహతీత రానుహ ద్వా చక శబ్దములు ప్రధమైకవచనమున స్త్రీ సనుములు నూత్రను గను, ఉదా: దర్భ, దర్ళ కుశః, కుశ; పనసః, పసస; కుండః, కుండ మొదలైనవి - గ్రున్ద' శబ్దమునకు ‘్చకు' అర్థమగునపుడు కుశము' అను రూపము కలుగును. పనస' శబ్దము వైకృతము కావచ్చును. అణా రాంత పుంలింగములగు సంవత్సరముల 专员 న్నియుఁ దత్సవుము പ് x’ സ് @ كمه ,8 2مه లగునపుడు رفانيا సవుములగును, ఉదౌ: ప్రభన, విభవ, శుక్ల, ప్రమోదూత, ఆంగీరస, శ్రీముఖ, భావ, ఈశ్వర, బహుధాన్య, విక్రువు, తారణ, పారి వ, q) వ్యయ, ఖర, సందన, విజయ, జయ, మన్మధ, ఫ్లవ, పరాభన, ప్లవంగ, కిలక, సౌమ్య, సాధారణ, ప్రమాదీచ, ఆనంద, రాకుస, నళ, పింగళ, క్రోధన, అశయ. ്. so § ആ:് (శి) ఒకప్ప డిట్టి శబ్దములకు ము - వర్ణ ను గాని, స్త్రి, సమత్వముగాని వైకల్పికముగఁ గలుగవచ్చును. ఉగా: అంశః, అంశ, అఁశము; అలకః, అలక, అలకము; అకతః, అకత(లు), అకతము(లు); అపోహః, అపోహ, అపోహము; అపకర్షః, అసకర్ష అపకర్షము; అవగ్రాహ, అనగ్రాహ, అవ గ్రాహము; ఆభాసః, ఆభౌస, ఆభౌసము; రసాభాస్క, రసాభాస, రసాభాసము; అర్థః, అర్థ అర్థము; ఆదర్శ, ఆదర్శ, ఆదర్శము; కలహంస, కలహంస, కల హంసము; కరుణః, కరుణ, కరుణము; కాసః, కాస, కాసము కర్మధారయః, కర్మభారయ, కర్మధారయము; జోభ, గోభ, కోభము; గద్య, గద్య, గద్యము; ఫూతః, ఫూత, ఫూతము; ఫెూపః, ఫెూప, ఫెూపము; తత్పురుష, తత్పురుష, తత్పురుషము, తరంగః, తరంగ, తరంగము; దిగ్భను, దిగ్భ ను,
