స 0 ధి - ప్ర, క ర ణ ము. 879 ననుకరణంబున వీనిపై రేఫాగమము గలుగదు: ఇదంవారి + అని వ్ఛా _ ఇంద వారి యనియె ; ఏతన్మధు + ლ)$)?&*ა — ఏతన్మధుననియె. ఒకప్ప డుదంత సంస్కృత నపుంసకలింగమువై నచ్చు పరమగునప్ప డాయచ్చు ప్రత్యేకముగ నిలుచును : దూషిత శ్చాపిపాదాంబు ළුක්, రేఫాంత, సకారాంత శబ్దములకు బ్రఛమైకవచనమున వచ్చు విసర్గమునకును బై కార్యములు గలుగును : ఇదంను సస్ + అనియొ = ఇదం వున యనియె ; ఇయOపూర్ + అనియొ = ఇయOపూయనియెు, ఇయంపూరనియె. 3তত তত০ওঁ శబ్దమునందలి తుది సకారమున కనుకగణమున లోపస్సు రాకున్నను రాకపోవచ్చును : ఇదం నువు ధనుస్ + అనియొ = ఇద ) నువు ధనుస్సనియె. { { అనుకృతిని నమశ్శబ్దము తుదియ తున కోత్విబు విభౌసునగు : CᏇ گساس 6টতে ত. తుభ్యంనమః + ఆనె = తుభ్యంనవుయ నె, తుభ సమోయనె. ఈ కార్యము లాత్రిచోసహితము గనుబడియెడి : ఉదా. గతానుగతికోలోగ్రో యటంచుకొ 9 y చిన్నయసూరి. (2) “ అనుకరణంబునం దుదిహిల్లునకు ద్విర్వచనంబగు. 6ēzys: Šo తత్ + అనియె = కింత త్తనియె; కస్త్వస్ + అనియె = కస్త్వవుని యె-" చిన్నయసూరి. "జ్ఞాతి శ్చేదన లేన కిను నెడి వాచారూఢి సత్యనుగన్' (నను. & 8 هم میه C -\-s?” -সে-তে III.); ఆత్తార్థం పృధివీం త్యజేత్త నెడు వాక్యం బశ్రుతంబే సృఫా" (కాశి. IV.) “అనుకరణంబునం దిహినూదుల వుకారంబునకు ద్విరు_క్తి విభాష నగు. ఉదా. దాసోహమ్ + అనె = దాసోహన్లు నె, దాసోహినునె; తత్కర్త .సూరి ”_ کي -5 م يمده వ్యప్ + అనె = తత్కర్తన్యనునె, తత్కర్తన్యము నె-" చిన్నయసూరి ఆకారపూర్వమగు ప్రఛమైకవచనమున నచ్చు శబ్దములతుది నకార మునకు మికాదవివరించిన కార్యములు గలుగన్దు: ఉద". ఆగ నృతుభ নতত5 + ●3いSo = ఆగచ్ఛతుభ వాననియో; స విద్వాన్ + ლ)À)შპა — K) విద్వాననియె, మొదలైనవి. (ఆ) ప్రధనూ, ద్వితీయా, ద్వినచన రూపములపై (1) ప్రధమా ద్వితీయా ద్వివచనమునను, ఇరాన్సాుఖోకారాంత సప్తమ్యేక వచనమునను ఔవచ్చినయెడల దానిపై అను ధాతువు చేరనప్పడు సంధి యెట్లుక లుగునో చెప్ప :১৪১১ত~3: B+ రామలక్ష్మగౌ + છR); ; 5eઝ అనుధాతువులోని అత్వి మళ్లీ నిలుపవచ్చును: రామలక్మడౌ ఆని_ లేదా,
