పుట:Andhra bhasha charitramu part 1.pdf/427

వికీసోర్స్ నుండి
ఈ పుటను అచ్చుదిద్దలేదు

భా షా చ రి త, ము 370 مع C( لرست یا & వీనిని పేర్వాదులలోఁ జేర్చుకొనవలయునన్న సరిపోవచ్చును; కాని, ఉకారాంత పదములనే పేర్వాదులలో జేర్చుకొనవలయునని చిన్నయసూరి యభిప్రాయమైనట్లు కనబడుచున్నవి. పేర్వాదులకును గుర్షధారయమున టుగాగమము బహుళమే కాని, వైక ల్పికము కాదు: చిగురు + అడుగులు = చిగురుటడుగు' (పాండు. III. 179), లగునుగాని, చిగురడుగులను ప్రుయో Xము కానరాదు. నాలు + అమ్లు > వాలురమ్లు (హరి. పూ. IX. పు. 204); పాము + అన్దు = పాపరమ్లు (యయూ.) అనుచోట్ల రేఫాగమము గలిగినది.

    • ,সেত9 శబ్దంబుల కాలుశబ్దము పరంబగునపుడు క_ర్షధారయము నందు రుగాగవుంబగు. పేద+ఆలు = పేదరాలు ; బీద+ఆలు=బీదరాలు; _ పేద, బీద, ముద్ద, బాలెంత, కొవు, జన, అయిదువ, నునువు, గొడ్డు, ఇవి పేదాదులు. ఇందు జవ్వని శబ్దంబునకు జవా దేశంబని యెఱుంగునది. ఏ కాం

తమునందు నున్న జివరాండ్రుని ప్రయోగము,” - చిన్నయసూరి. ఆలుశబ్దమునకు 'సీ' యనినూత, నుర్తము; ఒకడు చేపటిన ఆలు' O ارتقنيا \U "థే EJ అను సర్థసులుగల సవూసనులందు వూ తను దానికి భార్యయను నర్థము للسفا కలుగును. నా యాలు, సీయాలు, అతని నూలు, వి ఫ్టువునాలు మొదలయినవి. ੇ ‘ੇਠਾਂ8 శబ్దముల కాలుశబ్దము పరమగునప్పడు 'ర(ఱ)' అనునది 9– రెండువిధములుగ దావిడ భాషలయందు గానచ్చును: (1) బహువచన రువ ర్ణ కనువై పస్టీవిభ _క్లియందు; కన్నడము: అవర్ , అవర, ధీనుంతర్, ధీమం తర; (2) ప ఫ్ట్యేక వచనను వె-కన్నడము: అదు, అదఱ మొదలయినవి. ఇట్టి Θ سه--- Ꮧ *ᏬᏇ యత్వ విశిష్ట రేఫము సంబంధార్థమున నచ్చును. పేదర + ఆలు: బీదర+ఆలు అని తెనుఁగునను నట్టి రాగమము వచ్చినదన్నచో దానికి “పేదలకు (బీదలకు) -</^r 8 ു. یہ گینامه סרץ $ సంబంధించిన స్త్రియని యర్థము చెప్పకొనవచ్చును. అప్పడవి షష్టితత్పు రుష సవూసవు ములగును, కాని, తక్కి_న ముద్ద మొదలగు పదనులవై నాలు పదము చేరిన సనూసముల కిట్టియర్థము జెప్ప వీలు లేదు. కాబట్టి పేద రాలు, బీదరాలు అనువానికి పేదరైమెన, సీ, బీదయెన, సీ. అనియే యగము Ф النتح مسo ارتقانجا --o చెప్పట యు_క్తము. పే దాదులలో పేద, బీద అనునవి ప్రత్యేక పదములు; విశేషణము లయినను విశేష్యములుగఁగూడ వానిని వాడవచ్చును; కాని, యవి విశేష్య ములగునపుడు వుహ స్టహత్యర్థములు రెంటియందును వాడఁబడును: వాఁడు పేద, ఆమె పేద. కాని, ప్రత్యేక ముగ o యనునర్థమున వాడవలసినప్పడు “ఆలు' పదమును వానిపై చేరును, నుహదగ్ధమును స్పష్టము చేయవలసిన