పుట:AndhraRachaitaluVol1.djvu/491

వికీసోర్స్ నుండి
ఈ పుట ఆమోదించబడ్డది

గ్రుచ్చి తీసెద వెవ్వని కోర్కి పండ

జేయ నున్నావు తెల్పవే చిన్న దాన !

              *

పత్తి చేను దున్నవలసి మంచిదినాన

మడకపూజ చేయ దొడగినపుడు

కోర్కు లాత్మ గుబులుకొన గడగడమని

వడక దొడగె గాపు చెడిపె కేలు.

             *

కొండసెలయేటి సుడికి జిక్కుకొని కలగి

తిరుగుచును గేసరంబులు విఱిగిపోవ

కొంత మునుగుచు దేలుచుగొదమ తేటి

వెంట నంట గడిమిపూవు వెల్లబోయె.

             *

అద్దమందు నీడ యంటున ట్లెవ్వని

యాత్మ నొరుల వగపు లంటుకొనవొ

అట్టివాని తోడ నెట్టు నెప్పుడు నత్త,

మనసు ప్రక్కలయిన మానె గాని.

             *

పూని యూదెడు నెఱజాణ! ప్రొయ్యి మీద

నలుక గొన బోకు ; రక్త పాటల సుగంధ

మైన నీయూర్పు జవులకు నాసగొనుచు

పొగ లెగయు గాని మండ దీ ప్రొయ్యినగ్గి.

              *

కనులు కానరాని కటికి చీకటిరేయి;

వలస! పోయె మగడు ; వట్టి యిల్లు ;