బంధము లెల్లవీడి బహుభావ సమృద్ధిగ నేడు మత్తపు
ష్పంధయగీతి నా విరియబాఱుచు నున్నది తెన్గుగైత; మ
ద్గ్రంథము గాంచుకాల మిదికా దటులైనను నేను బూర్వ ని
ర్బంధ కవిత్వపద్ధతుల బట్టియె దీని రచింప బూనితిన్.
ఈగ్రంథము నొకరురచించినను 'వేంకటరామకృష్ణ ప్రణీత' మనియే ప్రకటిత మగుట వారి యభేద భావమునకు జక్కని గుఱుతు. ఈ కృతి పీఠికాపుర యువరాజవరులు, ప్రియఛాత్రులు నగు రావు వేంకట గంగాధరరామరాయ కవిరాజుల కంకితము అందలి సుప్రసన్న శయ్యతియ్యదన మిట్లున్నది:
శా. 'కానీచూత' మటంచు నీవడుగ వీకన్ జేతిలో బోసితిన్
దీనారమ్ములు పెక్కు; వానికగు వృద్ధిందే; వదట్లుండె; నా
దీనారమ్ముల నేని నాకిడవు; సందేహింప కీరీతిగా
నౌనా! వెండియు వచ్చితే యడుగ మూర్ఖా! సిగ్గులేదయ్యెనే?
క. ఓ చెడుగా! యచ్చో గల
యాచచ్చిన మూషకమ్ము నైన బణముగా
జూచుకొని కుశలు డగువా
డేచందంబుననొ ధనము నిట్టెగడించున్.
గీ. అట్టియెడ నీవు చేతిలో బెట్టినట్టి
సొమ్ము గడ తేర్చి వెండియు దెమ్మనంగ
వచ్చినాడవు; పోపొమ్ము చచ్చినాడ!
దాచ బెట్టితె యిచట నీతాత మూట?
క. అని కనరు మండ నే నది
విని యామృత మూషకమ్ము వేడెద నా కి
