చ. వడి నరపాలుభోగసతివావులు నాకుబనేమి యంట వం
గడమునకెల్ల సొడ్డనిన గా దటునేనలపిన్ననాడె యే
ర్పడితినటన్న బోవునె స్వబావము తల్లివినాకు నేక్రియం
బడతుక నీవు వావిచెడ మందు మహింగలదమ్మయెందునున్. [సారంగధరచరిత్ర]
ఇందు మొదటిపద్యములో (మేలుబంతి+ఇది=) మేలుబంతిది యనియు, రెండవపద్యములో (పని+ఏమి=) పనేమనియు, ఇకారసంధులను గూర్చినాడు.
చ. అవనిని పాపపూపజవరా లెదలోపల బాపలేక యా
తని తెలిముద్దునెమ్మొగము దప్పక తేటమిటారికల్కిచూ
పున దనివారజూచి నృపపుంగవ యన్నిటజాణ వూరకే
యనవలసంటిగా కెఱుగవా యొకమాటనె మర్మకర్మముల్. [విజయవిలాసము]
ఉ. కానకు గొంచుబోయిపుడు కాళ్ళును జేతులు గోయు డంచు లో
నూనినకిన్క రాజు ముదుటుంగర మిచ్చెను మాకు బుద్ధి యే
మానతియిండు మీరనిన నట్టులెచేయుడు కొంకనేల రా
జాన నతిక్రమింప దగునాయని యాదృడచిత్తు డాడినన్. [సారంగధ]
ఇత్యాది స్థలములయందు (వలసి+అంటి=) వలసంటియనియు, (పోయి+ఇపుడు=) పోయిపు డనియు, క్త్యార్థేత్తునకు సంధి కలిపినాడు.
చ. చందనగంధి నెన్నుదురు చందురులో సగపాలు బాల ము
ద్దుం దెలిచూపు లంగజునితూపులలోపల మేల్తరంబు లిం
దిందిరవేణిమోవి యలతేనియలో నికరంబుతేట యే
మందము మందయానముఖమందము మీఱు నవారవిందమున్. [విజయవిలాసము]
ముఖమందమని యీపద్యమునందును, రాజానయని పయిపద్యమునందును షష్ఠీతత్పురుషమునం దుత్తున కచ్చు పరంబగునప్పుడు నుగా