బాలికలు: కలిమిచ్చు భూమాత
కన్నతల్లీ మాకు
అనుచు బాలికలు, బాలకులు కలిసి నృత్యవిన్యాసాలు నెరపదొడగిరి.
7
వసంతుడు; భూతమ్మువలె తమము భూమియంతా నిండె
భూతజాలమ్ము నిశ్చేతనములై పండె
తొలకరించే సృష్టి వెలుగు వెల్లువలలో
మొలకచీకట్లేల అలముకొనెనో?
మన్మధుడు; జగతికి శుభమూ ప్రేమయితే
భుగ భుగ పొంగుతు ద్వేషమ్మూ
కాలకూటమై వ్యాపిస్తె
మూలమూలలకు మండిస్తే
బూడిదకాదా
మోడై పొదా విశ్వమ్మూ లోకమ్ము.
వసంతుడు; సత్యరూపమౌ ప్రేమశక్తిని
నిత్యమే నే చేసివేతును
సృష్టిధర్మము నాదుజన్మా
అష్టదిక్పాలకులె సాక్షులు.
మలయమారుతుడు ; నీవులేకే నేనులేను
నిన్ను పొదివి నేనువత్తును
అందుకే నన్ గంధవహుడని
అందరును ప్రేమింతురయ్యా!
మన్మథుడు : ప్రేమబలమును నీచులెరుగరు
ప్రేమబలమె అహింసరూపము
ప్రేమశక్తే దైవశక్తీ
ప్రేమనిత్య వసంతమూ.
వసంతుడు చీకట్లను పారదోలుతాడు.... కాపు బాలురు అచ్చటచ్చట ఉన్న లతలను పూవులను ధరించుకొంటారు.
బాలురు : వసంతదేవా వచ్చేవా?
వసుధకు ప్రాణములిచ్చేవా?
మలయ : ఉత్సాహంలో ఉప్పొంగండీ
ఉర్వినినిండే నవయౌవనులూ
అడివి బాపిరాజు రచనలు - 6
148
అడవి శాంతిశ్రీ(చారిత్రాత్మక నవల)
