పుట:Ambati Venkanna Patalu -2015.pdf/388

వికీసోర్స్ నుండి
ఈ పుట అచ్చుదిద్దబడ్డది

సుట్టపోడు ఇంటికొస్తే మాట నిలబెట్టేది కల్లు
ఆడపిల్లలైనా గాని బతిలాడి పోసేది కల్లు
అమ్మవారు బోసి ఆరమ్మ గోసయ్యి
అల్లాడిపోతుంటె కల్లొంపి మొక్కేది ॥తాల్లో॥

పురుడు జేసేటపుడు కల్లు జీవి బతకలేక సస్తే కల్లు
పిల్ల కుండల్లకొస్తే కల్లు గా పెండ్లిలో మెప్పించె కల్లు
సావు పుట్టుకలోను సంభరాలల్లోను
కల్లులేనిదేడ కానరానిదేడ ॥తాల్లో॥

అత్తకోడలు పంచాది అగ్గిమీద గుగ్గిలాలే
ఆలుమొగల కొట్లాట ఆపలేడు ఎవ్వడైనా
ఏతీరు పంచాది ఎన్నిరోజులైనా
కల్లుకుండాతోనే తత్వజేసేది ॥తాల్లో॥

ముంజ కొడవలి సేతబట్టి సందమామల్ని దీసి
ముసలోల్లు పసిపోరగాల్లు ముద్దుజేసే తాటిముంజ
నీళ్ళాడ పొద్దుల్లో తాటిగేగులు జూసి
ఆడోల్లు ఆశగా అడిగేది కాదా ॥తాల్లో॥

ముక్కంటి కాయల్ని జూసి తాటి గిల్లల బండ్లు జేసి
సొప్పబెండుకు కమ్మగుచ్చి గాలికమ్మలతోని ఆడి
తాటిపండ్లు గాల్చి గట్కొలే జుర్రంగ
రోగం నొప్పి లేక పిల్లలెదిగేది ॥తాల్లో॥

శామడంలో కీడు బోను సెట్లకింది కెల్లంగా
యాటకూర వొండుకోని కల్లుకుండ బెట్టుకోని

అంబటి వెంకన్న పాటలు

388