వొద్దిరాజుల...
వొద్దిరాజుల గన్నతల్లి బాలనాగమ్మా
మా వొడ్డెరోల్ల రాజ్యమెక్కడ బాయెనోయమ్మా
సీతమ్మ శెరలు బడ్డవ్ సీత్వ అరుపై మిగిలిపోయినవ్
రాళ్ళగూటిలొ రత్నాల పిల్లలను వదిలేసి పొయినవ్ ॥వొద్దిరాజుల॥
బతుకు దెరువుకు వచ్చినార్యులు బతుకులాగంజేసినారు
రాజ్యాలను ఏలినోల్లను రాక్షసూలని సంపినారు
చతుర్వర్ణ ధర్మమంటూ బాంచోల్లను జేసినారు
మనువు రాతను మనకు రాసి మానవత్వం మరిసినారు
చెమట నెత్తుటి ఊటబుట్టిన శెలిమలైనముగా...
చండ్రనిప్పుగ రగిలి నివురు గప్పుకున్నముగా..... ॥వొద్దిరాజుల॥
పానగల్లు పట్నమమ్మా వొద్దిరాజుల నిలయమమ్మా
పనికి పెద్దా బిడ్డలమ్మా రెక్కలసలే దాయరమ్మా
వొరిసేను కోతగోసీ అడిగెసూడు తూమెడొడ్లని
సిత్పగొడ్డలి తూము నింపి శ్రమను దోసెను భూసామి
నెత్తిగొట్టుకోని దుమ్ము ఎత్తిపోస్తిమిగా....
నెగల లేని లోకాన శిలలమైతిమిగా.... ॥వొద్దిరాజుల॥
మొండి బండకు గన్నుగొట్టి బరాలయ్యి మోగినోల్లం
స్థిరనివాసం చెక్కుచెదరని ఇంటికే బూనాది రాళ్లం
బావులెన్నో తొవ్వి జనులకు నీటి దూపను దీర్చినోల్లం
బండగొట్టే వొడ్డెరోల్లుగ బాధలెన్నో బడుత ఉన్నం
నిలువ నీడా లేక మేమూ బతుకుతున్నముగా...
బండదొనలో నీల్లు దాగిన బతుకులయ్యెనుగా.... ॥వొద్దిరాజుల॥
అంబటి వెంకన్న పాటలు
318
