హరప్పాతోనే మొదలు అక్షరాలు బుట్టినట్టు
చరిత దెలుసుకోలేదా నువ్వు ఏడ జూసి రాలేదా
లిపిలేని కాలాన రుగ్వేదమెట్లొచ్చే
అన్నిటికీ మూలంబు వేదాలు ఏట్లాయే ॥నేనిప్పు॥
ఆర్యా త్రై వర్ణికంటూ వర్ణాలతో వేరుజేసీ
సూదరోల్లను విడదీసి పంచములను ఈసడించి
కర్మకాండల్ని సృష్టించి బ్రమలెన్నో పుట్టించి
నక్క జిత్తుల ఏషమెందుకేసినట్టు ॥నేనిప్పు॥
చార్వాక లోకాయతులు మీకెదురు దిరిగిన వాల్లుగాదా
శిరమెత్తినా శంభుకున్నీ మీరు శిరసును ఖండించలేదా
మూలవాసుల్నంత ఒకజాతి బిడ్డలుగ
చేయదలసిన నందరాజుల్నెవడూ జంపే ॥నేనిప్పు॥
మహ్మదీయులైన గానీ అయ్యో మౌర్య రాజులైన గానీ
ఎంతటి మహరాజులైనా మీ ఆదిపత్యం లేకపోతే
ఊము మింగాకుంట ఊపిరాడకుంటా
కాళ్ళబంధమోలె అడ్డు దగలా లేదా ॥నేనిప్పు॥
ఆదిమా కాలాన మనిషి ఆహార వేటలో అలిసి
ఆకలయ్యి ఉన్నపుడు సచ్చిపొయిన జంతువులనూ
తోలు వొలిసి సుద్దిజేసి ఇచ్చి మీకు
వొంటికి రక్షణ ఇచ్చింది ఏవరూ ॥నేనిప్పు॥
కొండల్లో బండల్లో రన్నా దేవుండ్ల కాల్లు గాలుతుంటెరన్నా
అయ్యో ఏడు కొండల ఎంకన్న కొండలు ఎక్కి దిగేటప్పుడన్నా
మనసు గరిగీ మా దళిత జాతి ప్రేమ
చేతుల్ని చెప్పులుగ చేసియ్య లేదా ॥నేనిప్పు॥
అంబటి వెంకన్న పాటలు
306
