ప్రపంచ స్థాయిలో గొప్ప మార్పు వచ్చింది. 21 శతాబ్దానికి అది శుభసూచకం. కాని ఆ మార్పు దేశాలకు, అందులో ప్రజలకూ, ముఖ్యంగా తల్లిదండ్రులకూ చేరాలి. అక్కడే వుంది తిరకాసు.
పదేళ్ళ క్రితం ఐక్యరాజ్యసమితి గొప్ప పనిచేసింది. పిల్లల హక్కులపై ప్రపంచ రాజ్యాల సమావేశం జరిపింది. బాగా పరిశీలించి, చర్చించి పిల్లల హక్కుల పత్రాన్ని రూపొందించారు. 54 ఆర్టికల్స్ తో కూడిన పిల్లల హక్కుల్ని త్వరత్వరగా అన్నిదేశాలు ఆమోదించడం మరీ విశేషం. రెండే రెండు దేశాలు యింకా సరే అనవలసివుంది. ఒకటి సోమాలియా. అక్కడ ఒక ప్రభుత్వం అంటూ లేకుండా భీభత్స పరిస్థితి వుంది గనుక కొంత వేచివుందాల్సిందే. రెండో దేశం అమెరికా సంయుక్త రాష్ట్రాలు. అదీ ఆశ్చర్యకరమైన విషయం. అగ్రరాజ్యంగా, పెద్ద ప్రజాస్వామిక స్వేచ్ఛా దేశంగా గర్వించే అమెరికా పిల్లల హక్కుల్ని ఎందుకు ఆమోదించలేదు? పరిశీలించాలి.
పిల్లల హక్కుల్ని 192 దేశాలు ఆమోదించడం, చరిత్ర. ఇక మిగిలింది ఆయా దేశాల పార్లమెంటులు తగిన చట్టాలు చేయడం. తరువాత తల్లిదండ్రులకు త్వరగా యీ హక్కుల విషయం తెలియపరచి అమలుజరిగేటట్లు చూడడం. అక్కడే వుంది కీలకం అంతా.
పిల్లల హక్కులు ఏమి చెబుతున్నాయి?
తల్లిదండ్రులు ప్రధానపాత్ర వహించి పిల్లల హక్కుల్ని కాపాడాలి.
ఏమిటా హక్కులు? పిల్లల్ని హింసకు, దోపిడీకి, చాకిరీలకు, అమ్మకాలకు, అపహరణలకు దూరంగా వుంచాలి.
పిల్లలకు హక్కులున్నాయనే సంగతి తల్లి దండ్రులకు నచ్చజెప్పడంలో గొప్ప యిబ్బంది
