పుట:AarogyaBhaskaramu.djvu/47

(5)

33

శా|| కాళ్లం దీఁపు బలంబులేమియె సదా కారించెడి౯ నన్ను. ఎ

న్నాళ్ళో యైనది యివ్వియేరుపడియు౯ ధర్మప్రచారార్థమై

ఊళ్ళున్ వీళ్లు చరించుచుండెడిది నాయుద్యోగ. మట్లౌటచే

క్రుళ్ళంజేయ కనామయంబు సరవిం గూర్పంగదే భాస్కరా! ౨౨౪

శా|| కర్మభ్రష్టులు దుష్టశాసనములం గల్పించుచున్నారలా

కర్మం బాఁగి స్వధర్మను౯ నిలుపనౌ కాలఁబుచూ యిద్ది. శ్రీ

ధర్మాచార్యుల యాజ్ఞ బైల్వెడలె విద్వచ్ఛ్రేణి యద్దానికై.

కూర్మంబై గృహకూపమందు మను నా కుందార్చవే భాస్కరా!

చం|| ఇరువదియాఱువత్సరము లే నొకపత్రిక నడ్పుచు౯ నిరం

తరకృషి సేసియుంటిఁగద ధర్మముఁగూర్చియె. అట్టిధర్మమే

దురితులొ సంస్కరింతుమని దూఁకులుపెట్టెడిచోఁ బ్రతిక్రియ౯

జరుపఁగఁజాలునంత బలసంపద యీయకపోతి భాస్కరా! ౨౨౬

శా|| విద్వత్సంఘ ముపన్యసించునవి వెన్వెంట౯ రహి౯ వ్రాసి య

స్మద్వైదుష్య మొకింతఁజేర్చి యచట౯ మాసంబుమాసంబుఁ ద

ద్విద్వద్వ్యాసము లెల్లదేశములలో విఖ్యాతముల్సేయున౯

పద్వైకల్యముతోడ నుండుమనుచు౯ బంధించెదే భాస్కరా!

మ|| గురుఁడౌ పండిత రామకృష్ణచయనుల్ క్రొంబువ్వటుల్ సన్మనో

హరుఁడౌ వేంకటరామశాస్త్రి మొదలౌ వాయాయి విద్వాంసులం

దఱితో నేనును దేశదేశములలో ధర్మప్రచారంబుల౯

జరుప౯ రానటు కాలితీఁపొక డిటుల్ సంధించెదే భాస్కరా!

శా|| రుగ్యూధాకలితప్రతీకయు గిదం లోకోపకారిప్రజా

రోగ్యశ్రీదముకాని తావక బృహద్రూపంబు భాగ్యంబు కిం

భోగ్యం బుర్విని గంటకావృతఫలాపూర్ణాంరముంబోలె. ఆ

రోగ్యం భాస్కరయన్న వాక్యము వ్ర్థారూఢంబుగా భాస్కరా!

శా|| కాళ్ళం బడ్డది సా. మిఁకం గఱవకే కాల్జర్ప దొక్కింతయు౯.

గోళ్ళం జిమ్మెడిదాని నెందులకుఁగా గొడ్డండ్రచేఁ జిమ్మె? దే

రోళ్ళ౯ రోకళులం ద్వదీయమగుపే ళ్ళూళ్ళూళ్ళఁ బాడింతు. నా

కాళ్ళుం గీళ్ళుఁ గుదుర్పు మేటి కిటులం గైలాటముల్ భాస్కరా!