ప్డాప్తము తన్మహాదశయె. ఆదశయాదిని గల్గె విత్తసం
ప్రాప్తి గయాప్రయాగగమనాదిశుభంబులు. కాని దీర్ఘసం
సుప్తినిజెందెఁ దొంటిసతి. శోకము చిత్తముఁ జిందె భాస్కారా!
ద్రుతముగ వెండి పెండిలియుఁ దోడనె పెండిలియాడఁబడ్డ యా
పతిరతయందు సంతతియుఁ బంటవలంతియుఁ గూర్చెఁ గాని యీ
స్థితి స్వదాశావసానమునఁ జేకురఁజేసె నదేమొ భాస్కరా! ౧౯౦
దుర్దముమా టటుంచుము చతుర్థనిజాలయవ ర్తియయ్యు సౌ
హార్దముఁజూపఁడయ్యె భవదాత్మజుఁడౌ నసితుండు. వాని యం
తర్దశయే మదార్థికమున౯ విషమించె నొకింత భాస్కరా! ౧౯౧
సలిపెం దాను గళత్రమారణ. మిఁకేసంతాపముంగూడఁదా
కలిగింపం. డటుపైఁ ద్రిషష్ఠపతియై కన్య్౯ వ్యయంబందె వ
ర్తిలియు౯ గీష్పతి మేలెచెసిచనె. తద్ధీఁజూడు మోభాస్కరా!
ఇచ్చె సుతు౯ . నుతింపవలె నిందుల కాతని. కాని యెంతయున్
హెచ్చు మదార్ధికంబునకు నించుక మాంద్యము తెచ్చిపెట్టెఁబో
ఇచ్చపడెన్ స్వమాంద్యమునె యెల్లెడ నుంచ నతండు భాస్కరా!
డదయుం డయ్యెను భాగ్యనాథుఁడయి రాజ్యంబందు విత్తేశు తో
డొదవన్ వర్తిలికూడ. లాభపతి వీవున్నాఁడ వచ్చోట సం
పద నిప్పింపఁగలేకపోతి హితుచే. భావ్యంబొకో భాస్కరా!
ధనముం గూర్పకయుండఁ గేతువె యిఁకందాఁగూర్చువాఁ డాతఁడు
దనుభావస్థుఁడు. దానఁజేసి తనువే తద్దృష్టులన్ మున్ బడెన్.
తనుసౌఖ్యంబు హరించె. వేఁకిమొలకన్ స్థాపించెఁబో భాస్కరా!
