గ్రక్కున నీవె శుద్ధఘుటికల్ మఱి పుష్పున? కట్లుగాక నే
పిక్కపిఱుందులందుఁగల పీఁకుడుపోకను గోరినం గటా!
ఉక్కివమూని చేత నొకయుండయుఁబెట్ట వదేమి భాస్కరా! ౧౬౧
దుష్పథమంచు నీవె యది దూషణఁజేసితి. వట్లుగాక నే
పుష్పసదృక్షపద్యములఁ బూజితుఁజేయుచునుంటి నిన్ను. నా
బాష్పములూడ్చి పాదరుజఁ బాపపదేల రయంబ భాస్కరా! ౧౬౨
వండగనుండెనాతఁ. డిఁక నందులకై భయమందఁ. గాని నీ
దండిప్రసాదమున్నపుడె తర్బుధుఁడిచ్చెడిమందు రోగము౯
చెండును లేదదేమొద లిసీ! ఇఁక నేమనువాఁడ భాస్కరా!
ప్డీవొ మఱొక్కదైవతమొ యీష దనుగ్రహదృష్టి వెట్టిన౯
పోవును. లేకయున్నఁ బొరిపుచ్చుఁ గ్రమ్ంబుగ దేహిఁ. గావున౯
తావకమౌ ప్రసాదమది తప్పక కవలెనాకు భాస్కరా!
మామకమైన పాదరుజమాత్రము దైవబలప్రవృత్త. మే
ధీమహితుండునుం దనదు దివ్యతరౌషరాజిచేత నీ
ఆమయ మాఁపఁజాలమియె యందులకున్నకతంబు భాస్కరా!
ఇష్టుండైన ప్రసాదరావు తగఁడే? ఈఁడే యనేకౌషధాల్
దిష్టంబొక్కడె తక్కువైనది యిట౯. దేవుండవౌ నీవు నా
కష్టంబుం బరిమార్చి నష్టగదుఁడం గావింపవే భాస్కరా! ౧౬౬
క్రన్న విముక్తిఁ గాంచఁడొకొ? కష్టములొంది యిఁకెంతమంది ని౯
తిన్నగఁ బూజసేయ నవి తీరిచిపంపవు? నన్నుమాత్ర మి
ట్లెన్నినుతు ల్పొనర్చినను నేఁచనెచూచెదదేల భాస్కరా! ౧౬౭
