ఈ దేహంబను తేరు సాఁగ దిల నొక్కింతేనియుం గాన స
ర్వాధారంబయి నాకునెప్పుడు తనూయాత్రంబ్రసాదించు నీ
పాదం బాది గుదిర్చి పత్రికను నం బాలింపవే భాస్కరా! ౧౪
ద్యంఖలు ధర్మసాధన' మటంచు సదా. అటుగాన నట్టిమే౯
ప్రేంఖితమైనపక్షమునఁ బెద్దయనర్థము సంభవించు. త
ద్రింఖణ మబ్బకుంటకె నుతించుచునుంటిని నిన్ను భాస్కరా!
కాలమున౯ విరేచనము గామి. సమృద్ధబలంబు లేమి. అ
ద్దాలు ధరింపకున్నయెడ దవ్వులఁ జూపులు పోమి. ఇట్టివే
బోలెడువ్యాధుఁ లిట్టిమెయి పుణ్యసుసాధనమౌనె భాస్కరా!
క్కామవివృద్ధియంచు గదహారులు చెప్పుచునుంద్రు దాని. త
న్నామము శాస్త్రమందటు కనంబడుచున్నది, శ్లేష్మవృద్ధిగ౯
పామరవైద్యులంద్రు. విను బాధవిధంబు వచింతు భాస్కరా!
పృథునయి గ్రీవకెక్కి కడుబిఱ్ఱుగ గఱ్ఱను నద్దుతోడఁదా
పృథివిఁ బ్రవిష్టమౌవఱకుఁ బీడితుఁజేయుచునుండునన్ను. త
త్కథయిది. అద్ది యెప్పుడును గల్గుచునుండును నాకు భాస్కరా!
క్రచ్చరనేగి యావలకుఁ గంఠగతామముతుట్టె మీఁదికి౯
వచ్చుట కోకరించి మఱివచ్చుటతప్పకవచ్చె. దానిని౯
చెచ్చెర మచ్చమాపఁగదె చేతులుమోడ్చెద నీకు భాస్కరా!
పండ్లు నమర్చుకొంటినెవొ. భక్షణసేయుచునుంటి నన్నియు౯.
కండ్లకుఁ బండ్ల కింక నిను గట్టిగవేడను. తక్కువ్యాథు లిం
కేండ్లునుబూండ్లు పుచ్చ కిపుడే తెగటార్ప నుతింతు భాస్కరా!
