అది యిది తించు మూఱడిల కట్టిటు బిట్టుభ్రమించుచుండుడు౯
మెదు కొకయింతయు౯ రసనమీఁదికిఁ బోబక మై యసారమై
పదిలముగాను లేచుటకె పాల్పడదయ్యె నిఁకేమి భాస్కరా!
ఒలయంబోవుట సంభవించి ఘనవైద్యుం డ౯ యశశ్శ్రీకిఁ దా
పలమౌ సత్కవితాంవయాబ్ధిశశి సుబ్రగ్మణ్యులోగింటిలో
పలఁ గాల్వెట్టుడు నాతఁడాదృతి నిడెం బాద్యంబు ము౯ భాస్కరా!
బృందంబుంబలె వ్యాధిపీడితుఁడనౌ నే౯ నాదు చైఁజూపుడు౯
కందమ్ము ల్ముకుళించి యాతఁడు మదిం గావించి ధ్యానంబు నా
చందం బేరు వచింపకుండ నుడివె౯ సర్వంబును౯ భాస్కరా!
ట్లాత్తం బగ్నికుమారము౯ మెసవి మధ్యాయాతమౌ వ్యాధి కిం
చిత్తు౯ లేక నశించినట్లగుడు దానింగూర్చి తర్వాత నే
ఎత్తు౯ లేక యథాప్రకారముగనే యేనుండితి౯ భాస్కరా!
కం ఘీంకారముసేయుచున్నది కడు౯. కాయంబు నిస్సార. మీ
సంఘర్షంబుననుం జికిత్స కవకాశం బబ్బ దేమందు మ
జ్జంఘాలత్వవినాశ కాలమది సంప్రాప్తంబుకా భాస్కరా! ౯౫
జేవ యొకింత యేరుపడి చిన్నగఁ గుంటినడ౯ గమింప నే౯
త్రోవలు సాఁగుచుండుటకుఁ దుష్టిని జెందుచునుంటిఁగాని నా
భావిమహాపద౯ మదిని భావనసేయఁగనైతి భాస్కరా!
మరలంబోతి నిజాముదేశమున కార్మాసంబు లౌమీఁదత౯.
తిరుగంజాలితి నొక్కమాస. మటుపై దేహస్థమైయున్న యా
జ్వరమే శ్రీముఖవత్సరాది సరిగం బైకుబ్బెఁ దా భాస్కరా! ౯౭