634
ఆం ధ్ర క వు ల చ రి త్ర ము
3. ద్వి. ఱంతుగా నాబోతు ఱంకె వేసినను
గంతులు దక్కునే కంఠీరవంబు ?
కల్ల జంజాటంబు కౌశిక ! యిచటఁ
జెల్ల దుసుమ్ము వసిష్ఠుఁ డుండంగ
సురగకంకణుతోడ నూరజోగులను
సరిచేసి యెన్నినచందాన నీవు
నమితసత్యవ్రతుండగు హరిశ్చంద్రు
సమముగా నృపపిశాచముల లెక్కింతు. [గౌరన.]
చ. క్రమ మెలుఁగంగలేక ఫణికంకణుతోడుత నూరజోగులన్
సమముగఁ జూచినట్టమితసత్యచరిత్రు జగత్పవిత్రు దు
ర్దమరిపురాజికాననవిదాహసముజ్జ్వలవీతిహోత్రు స
ద్విమలవిచిత్రగాత్రుఁ బృథివీజనచారుసరోజమిత్రునిన్.
క. నిరత ప్రతాపజితభా
స్కరుఁడు హరిశ్చంద్రసుగుణసాంద్రునితోడన్
గురు తేఱుఁగలేని కతమున
సరిచూతురె నృపపిశాచసంఘమునెల్లన్. [శరభకవి.]
4. ద్వి. నీ వొకండవె కావు నినువంటి మునులు
వేవురు గూడి వేవేలచందముల
మాయలు పన్నిన మరులకొల్పినను
పాయని యిడుమలపాలు చేసినను
జననుతుఁడగు హరిశ్చందభూవిభుఁడు
మనసున వాక్కున మఱి చేతలందుఁ
గలలోన నై నను ... ... ... ...
.... ... తా నాడినమాట బొంకండు. [గౌరన.]
