574
ఆం ధ్ర క వు ల చ రి త్ర ము
పల్నాటి వీరచరిత్రము
ద్వి. పేరె బాలుఁడు గాని బిరుదుమగండఁ
బగవారిఁ గొట్టని బాలత్వ మేల ?
తలిదండ్రులను బ్రోవ దనయుఁడె కర్త
మానాభిమానముల్ మగఁటిమి మించఁ
బ్రబలింవఁగలవారు బాలురే సుమ్ము !
బాలురె పెద్దలు బల్లిదుల్వారె
బాలురకే బుద్ధి పరికించి చూడఁ
బెద్దలు మతి చెడి పిఱికిపాఱుదురు
పాంచభౌతిక దేహపటిమ క్షీణించు
ధైర్యంబు తగ్గు నుత్సాహాంబు లుడుగు
వయసు మీఱిన వేళ వచ్చునా బలిమి ?
కీర్తి కైనను నపకీర్తికి నైన
బాలుర పై నుండు భార మంతయును.
* * * * * * * *
ద్వి. కుటిలాత్మురాల ! నీ గుణములు తెలిసె
మటుమాయచేఁ జిక్కి మానము ధనము
నీపాలు చేసితి నేఁ గాన నైతిఁ
గామాంధకారంబు కష్టపువిద్య
నీతి మాలినచర్య నేటికిఁ దేలిసె
నింటిలో భోజనం బిచ్చకు రాక
పరులయెంగిలి కాసపడితిని నేను.
* * * * * * * *
వారకాంతలరీతి వర్ణింపరాదు
బిడ్డ కొసంగక ప్రియురాలి కీక
చీమలు గూర్చినచెలువునఁ గూర్చి
