421
జక్కయ కవి
జెప్పకపోదు పొమ్మనుచుఁ జిత్తము నూల్కోనఁజేసి యిట్లనున్. ఆ. 4
మ. భువనాధీశ్వరుదర్శనోత్సవసుఖంబుం బొంది యానందతాం
డవముం జేసెడుభంగి నా కమలషండం బొప్పె భృంగాంగనా
రవగానంబులతో సరాగదళనేత్ర శ్రీవిలాసంబుతో
నవచిత్రాభినవోర్మిహస్తఘటనా నానావిలాసంబుతోన్. ఆ. 5
చ. కలువల గండుమీలఁ దొలుకాఱు మెఱుంగుల నిండు వెన్నెలన్
వలపులరాజుతూపులను పారిరుహంబుల నొక్కయెత్తనన్
గెలుపు గొనంగఁ జాలు మృగనేత్ర యపాంగనిరీక్షణద్యుతుల్
బలుపుగ ధైర్యమూల మగు పా దగిలింపవె యీశ్వరాదులన్. ఆ. 6
చ. పలుకుల నేర్పునం జెవులపండువు చేసితి వింతసేపు నా
పలుకు శిలాక్షరంబుగ శుభం బది శీఘ్రముగాఁగ నంతయం
దెలియఁగఁ జెప్పు మింక భవదీయ సమాగమనప్రసంగముల్
జలజదళాక్షి! యేమిటికిఁ జల్లకు వచ్చియు ముంత దాఁపఁగన్. ఆ. 7
ఉ. ఈ సుకుమారతావిభవ మీ దరహాసముఖారవింద మీ
భాసురమూర్తి యీ లసదపారకృపారపనేత్ర కాంతవి
న్యాసము లెందుఁ గంటిమెప్రియంవదుఁ డీతనియంద కాక? నేఁ
జేసినభాగ్య మెవ్వరును జేయరుపో యిత డేగు దెంచుటన్ ఆ. 8
[శాకుంతల మొకటి సిద్దనప్రెగడ కృతము సంకలన గ్రంథములలో నుదా హరింపఁబడినది. ఈసిద్ధన విక్రమార్క చరిత్ర కృతిపతియే కావచ్చునని కొందఱి యభిప్రాయము.
జక్కనకవి 'పెమ్మయ సింగధీమణి' శతకమును రచించినట్లు "చాటు పద్య మణిమంజరి" వలనఁ దెలియవచ్చుచున్నది. ఈ పెమ్మయ సింగన యెవ్వఁడో తెలియదనియు, నీశతకము జక్కనకృతమగునో కాదో యింకను విమర్శింపవలెననియు 'ఆంధ్రకవి తరంగిణి' లోఁ గలదు ]
