364
ఆం ధ్ర క వు ల చ రి త్ర ము
చ. అరదముపై నుదగ్రుఁ డగు నంగిరునిం గని నెమ్మొగంబునం
దరహసితంబు చెన్నొసఁగ దానవసూదనుఁ డల్ల నిట్లనున్
మరలు మునీంద్ర ! నీకు వసమా యసమాయుధ కేళి కేలికిం
దరమె మదీయసాయకవితానము లిప్పడు గోలుపుచ్చవే !
చ. తరుణుల వీరముద్దియలతాఁకునఁ జిందఱవందఱైన క్రొ
న్నురువులలోన శైవలము నూలుకొనంగ నితంబపంక్తిపైఁ
బొరలు తరంగరాజి విరిపువ్వులు వీడిన కుంతలంబులన్
బరఁగఁ బదంబులం దెఱఁగి పైcబడ నేడ్చు విటాలికైవడిన్
శా. ఈ రూపంబున సంసృతిం దొఱగి మీ రెంతెంత యేచింతలన్
జేరం గోరక యూరకున్న నిటు విచ్చేయంగఁజేయం గడున్
భారంబే విను నంతయుం గలిగెనో బాలార్కబింబింబులో
నారంగూరిన యంధకారమన నాహా ! సాహసం బెట్టిదో !
శా. ఓరీ ! బ్రాహ్మణధూర్త! నాయెదుట నోహో ! సాహసం బెట్టిదో
వైరిం గోరి నుతించు మాట లెటుగా వచ్చెం గృతఘ్నా ! యిది
న్నోరే యెవ్వరి కెవ్వ రయ్యెదరు నిన్నుం బెంచి మన్నించినన్
గారామై యిటు చేసితే తొలఁగు మింకం జాలు నీకార్యముల్.
