క చ్చ పీ శ్రు తు లు
క్రొన్నెలవంక బొప్పు కొనగోళ్లను మీటుచు నీదు చెంత నా
చిన్నన వాద్యగానముక సేత్ దలంచెద భీమశంకరా
చ॥ క్రమ మెఱుగంగలెని విధివ్రాత బలమ్మున దమ్ము మోయు మ
ధ్యముపయి నీదు చన్ను లిసుమంతయు సక్కటికంబు మాని యు
న్పి మదకఠోరభావమున విస్తరముంది చలింపజేసి బృం
దము నటు జాపకున్న క్షతమర్తన బాధలపాలు గావుగా
అమితవిజృంభణంబు లటలా:తగునా సుజనాళి కెప్పుడున్
మ. దనమా రాదు, దురాశ పోదు, పరతత్వజ్ఞానమా లేదు, కృ
ష్ణునియందా మది నిల్వబొదు సుమబాలు న్నోర్వగారాదు, ని
న్నెనయ్లల్న్ లోకములోన వాదు, విరహం బిట్లుండగానీదు, పా
వనవంశంబు స్వతంత్రమీదు చెలియావాంచ ల్తునల్ముట్టునే:
గీ. కెంపెదని గంటువలపు నీత్కృతుల గఱవు
మయి గగుర్పాటు సేయు బైపయిని డాయ
రేయి జెలరేగు లన లెడదాయ దాగు
చెలియ పోలిక చలియును దెలియవలయు
ఉ. కోరిక దీరదాయె, నిను గొల్పున జూడగ దూరమాయె, నీ
వారికి భారమాయె, సుమబాలుని విఅరము ఘోరమాయె, నీ
నేరువు నేరమాయె, మరి నిందలు నారులుమారులాయె, నా
పేరున లోపమాయెగద భీతమృగాక్షి యి కేమి వ్రాయుచున్.
ఉ. నీ దయబొంది మారుని తృణీకృతు జేసినాడు మెచ్చి రౌ
హో ధృతపంచు నిప్పు డొహోహోయని నవ్వెద రెంత వెఱ్ఱులో:
యే దురమం దనంగుని జయించుట టెట్టులు నిన్ను నాయగా
గాన కణంబు వత్సరముగా- ప్రకృత న్వికృతు ల్సెలంగెతున్
