ఉమర్ ఖయ్యామ్
171
671
వ్యథ లనువక్రదండము లహర్నిశమున్ నినుఁగొట్టుచుండ నే
పథముననైన బంతివలె బాధలఁ దూలుచు నేల రాలుచున్
గథకునిరీతి నుంటి ; నిఁకఁ గార్యము లేదు నటింపు మట్టులే ;
విధి నినుఁ గ్రిందమీఁదఁ బడవేయుచునుండె నతండె దిక్కింకన్.
672
ప్రజలకుఁ జూపఁగా జపతపంబులు, గర్మలుఁజేయుశుంఠలే
నిజముగ దోషదూషితులు నెచ్చెలిరో ! మధురాసవంబు దె
మ్ము జపసరాళికన్న నిదె ముఖ్యము ; మున్నె పరిష్కరించె న
య్యజుఁడు తపంబొ, లేక మధురాసవమో గొనుమంచు దాత్రికిన్.
673
జపతపంబులు, కర్మలు సలుపు టెంతొ
మంచిదే గాని చేయ నా మన సదేమొ
వెళ్ళకున్నది లోన లెన్నాళ్ళకైన ;
విధియె యీలోటు నాలోనఁ బెట్టినాఁడు.
674
స్థావరజంగమస్థ వసుధాతలమున్, నభమున్, ద్రికాలముల్
నీవ ; త్వదన్య మొక్కయణువేనియు లేదు ; మహాత్మ ! నేను పా
పావిలవృత్తినైనను ద్వదర్థము దాస్యము సేయుచుందు ; నా
దేవుఁడ వీవు రక్షక ! త్వదీయుఁడ దోక్షము లేవి నాకిఁకిన్.
