ఈ పుట అచ్చుదిద్దబడ్డది
ఉమర్ ఖయ్యామ్
125
490
నాహృదయంపుదివ్వె లలనా ! భవదీయ ముఖైకకాంతిసం
దోహముచే వెలుంగు ; నది దుఃఖముచే ఘనమైనఁ, గ్రమ్మఱన్
మోహవశాన వెల్గు రవిబోలెఁ ; బతంగములీలఁ గాలి బొ
గ్గైహరియించు వారలకె యర్థమగున్ వివరింపు మచ్చటన్.
491
నే మరణించెడు విధ మో
భామిని వచియింతు రెండు పదములలోనన్
నీ మోహంబునఁ జచ్చెద
నీ మోహముచేత లేచి నేవత్తు నొగిన్.
492
సగము చచ్చినవెలుతురు సమ్ముఖమున
ప్రేమ శారీరకంబైన విమలకాంతి
యలరఁబోదు ప్రియా విరహానలమున
నిద్ధసుఖముల సతము వర్జించు ప్రియుఁడు.
493
ఏగతిఁ జచ్చు మానవుఁ డదేగతి లేచు నటండ్రు, గాన ని
చ్ఛాగతి మేము మద్యమును జక్కనిచానను గూడి రేబవల్
బోగపరాయణత్వమునఁ బ్రొద్దులుపుచ్చెద మాలయాంతమం
దీగతి లేచి వచ్చెద మొకింత విచారము గల్గకుండఁగన్.