సప్తమాంకము ] సీతావనవాసము 93
ఆశలకునెల్ల నాలంబమైన నీవు
సంగర క్రోడశాయివై సమసినావె !
యిట్టి ప్తత్యక్షసత్యంబు నెఱిఁగియుండి
పగులదేమొ నాహృదయమ్ము బ్రద్దలగుచు.
అయ్యో ! నాముద్దుబిడ్డా, నన్ను నట్టడవులపాలుచేసి పోయితివా ?
[లవుఁడును మాండవ్యుఁడును ప్రవేశింతురు]
నాయనా, నీ ముద్దులయన్నను గోల్పోయితిమి. [లవును కౌఁగిలించుకొని దు:ఖించును.]
లవు : అమ్మా, యేడువక చెప్పుము. గుఱ్ఱమేమైన అన్నను కఱచెనా ?
సీత : అయ్యో ! నాయనా, యది యజ్ఞాశ్వమఁట గదా.
లవు : అయిన నేమి ?
మాండ : అయిన నేమియా ? అదియే ప్రాణాంతకమైనది.
సీత : అశ్వరక్షకులు కుశునితోఁ బోరాడిరఁట.
లవు : ఏమీ ? అన్నను నొప్పించిరా ?
మాండ : నొప్పించుటయా ! కంఠగతప్రాణునిఁ జేసి రనుము. ఎవరికైన నంతపొగరు తగదు. అందులో తాపసార్భకు లెట్లుండవలయు ?
సీత : మాండవ్యా, ఇది నీతిబోధలకుఁ దరుణమా ?
లవు : ఏమంటివి ? - కంఠగతప్రాణునిఁ జేసిరనియా ?
ఉన్నారా కుశునొంచువీరులు నృపవ్యూహంబునం దెచ్చటన్ ?
విన్నామే పులిపిల్ల ముట్టి వృకముల్ పీడించి చెండాడుటల్ ?