పుట:2015.392383.Kavi-Kokila.pdf/93

వికీసోర్స్ నుండి
ఈ పుట అచ్చుదిద్దబడ్డది

90 కవికోకిల గ్రంథావళి [సప్తమాంకము

సేనాధిపతి విస్మితచిత్తుఁడై ప్రతీకార సంధానజడుఁడై యూరకుండెను.

సీత : మాండవ్యా లవకుమారుఁడు దగ్గఱలేఁడా ?

మాండ : అమ్మా, ఆతఁడు సమిధలను మోసికొని కుటీరమునకు వచ్చుచుండెను.

సీత : అట్లయినఁ గుశుఁ డొంటరిగ యుద్ధము చేయుచున్నాఁడా ?

మాండ : అయిననేమి ? అగ్నికణ మొక్కటి చాలదా కొండంత తూలరాశిని బుగ్గి సేయుటకు ?

                      తేనెతెట్టెను జెల రేఁపఁ దేనెటీఁగ
                      గములు వెడలెడిచందానఁ గాండపటలి
                      కుశ శరాసన ముక్తమై గుమురుకొనుచు
                      దిక్కులీనిన యట్టులఁ దేజరిల్లె.

సీత : బళీ ! కుశకుమారా, జనకున కనురూపుఁడవైన పుత్రుఁడు వైతివి. మాండవ్యా, తరువాత తరువాత ?

మాండ :

                      రూపంబెత్తిన శౌర్యమట్టుల మహారుద్రాకృతిన్ సంగర
                      వ్యాపారోన్ముఖుఁడై కుశుండు ప్రదరవ్రాతంబుసంధింపఁగం
                      జాపం బుర్వికి జాఱ సైన్యపతి మూర్ఛా వీత చేతస్కుఁడై
                      భూపర్యంక శయానుఁడయ్యె వనభూముల్ పట్ట స్వానీకినుల్.

సీత : ఆహా ! వీరమాత నైతినను నానందంబున నా యొడలెల్లఁ బులకరించుచున్నది. ముద్దుకుమారా, మొన్నటిదనుక నాయొడిలో నాడుకొనుచుంటివే ! యింతటి సమరకళాకౌశల మెప్పు డలవఱచుకొంటి వోయి ?