78 కవికోకిల గ్రంథావళి [షష్ఠాంకము
లవు : అన్నా, మనము పోయిచూతము.
కుశు : మాండవ్యా, ఆ గుఱ్ఱ మెచ్చటనున్నది ?
మాండ : కళ్యాణ సరోవరప్రాంతమునఁ బచ్చికబయల మేయుచున్నది.
లవు : పోవుదమురండు.
[అందఱు నిష్క్రమింతురు.]
[తెఱయెత్తఁబడును. గుఱ్ఱము కనఁబడును.]
కుశు : ఆహా ! ఈవారువమెంత తీరుగానున్నది !
మాండ : [దూరమునుండి] కుశా, యొంటిగ దగ్గఱకుఁబోకుము. అది కఱచు నేమొ.
లవు : ఈగుఱ్ఱముపై స్వారిచేసిన నెట్లుండునో? [డగ్గఱి] అన్నా, అదిగో బంగారు పట్ట మోమున వ్రేలాడుచున్నది.
కుశు : [మొగముపట్ట తీసికొనిచూచి] దీనిపై రత్నాక్షరములు గూడ మెఱయుచున్నవి.
మాండ : [స్వగతము] గుఱ్ఱమునకు కఱచుస్వభావము లేదుకాఁబోలు ! [మెల్లగ డగ్గఱును]
కుశు : [ముఖపట్టము పరికించి]
పదితలల రావణాసురు
మెదిపిన శ్రీరాముఁ డశ్వమేధము సేయన్
వదలెను హయమును; వీరుల్
పొదలినఁ గట్టుండు; లేక, మోడ్చుఁడు కరముల్.
ఏమేమీ ? శ్రీరాముఁ డశ్వమేధ మొనరింపనున్నాఁడఁట ! ఆతనికన్న
