షష్ఠాంకము ] సీతావనవాసము 77
ప్రమాదము వాటిల్లినది. [ఇరువురు విల్లెక్కు పెట్టుదురు.]
[నేపథ్యమున]
ఆహా? వింతమృగము ! వింతమృగము !
[మాండవ్యుఁడు ప్రవేశించును]
మాండ : ఆహా! వింతమృగము ! వింతమృగము !
లవు : మాండవ్యా, ఏమి మృగము ?
కుశు : ఆశ్రమముతట్టుకు రక్కసి బలగములు వచ్చినవా ?
మాండ : [భయముతో] అయ్యో ! కుశా, నన్నుఁగాపాడుము.
కుశు : భీతిల్లకుము; రాక్షసులు నీ కెదురుపడిరా ?
మాండ : లేదు.
కుశు : అట్లయిన సైన్యములేమి ?
మాండ : [స్వగతము] దిగులుతీఱినది. [ప్రకాశముగ] అరణ్యమార్గమున ధూళీపటలము ఆకాశమున కెగయుచున్నది. ఒక వింతమృగము బంగారు మొగము పట్ట తళతళమనునట్లు పరుగెత్తుచున్నది.
లవు : మాండవ్యా, అదేమి మృగము ?
మాండ :: వృద్ధతాపసులు దానిని యజ్ఞాశ్వమని చెప్పుచున్నారు.
కుశు : అశ్వములు వాహనములని రామాయణకథయందు విందుము.
లవు : అవునవును.
మాండ :
మత్తకోకిల - కాంచమింతకు నట్టివింతమృగంబు నెప్పుడు నీవనిన్
మించుపోలిక సంచలించును మేదిని న్నడయాడెడుం;
బొంచిపఁట్టగఁ బోవఁ దారును బోదపచ్చిక మేసెడిం;
గుంచెతోఁకయుఁ గుచ్చుజూలును గొప్పడెక్కలు చెన్నగున్.
