72 కవికోకిల గ్రంథావళి [షష్ఠాంకము
లవు : చూచితివా. యీయన సునందుల తాత!
యజ్ఞ : అబ్బో! నిజముతెలియక యెంతభయపడినాను. వీరు ప్రతి అమావాస్యకు క్షారము చేయించుకొన్న నాకింత భీతిగలిగియుండదుగదా. [స్వగతము] ఈ మునిపేరు పట్టీలోనున్నదా ? [చూచి] ఉన్నది. [ప్రకాశముగ] ఆర్యా, సునంద మునీంద్రా.
లవు : బ్రాహ్మణుఁడా, సమయము తెలిసికొనక హెచ్చరింపకుము. సునందుల తాతగారు సమాధిలో నున్నారు.
యజ్ఞ : అబ్బో! మునిశాపము తప్పించుకొంటిని. నాయనా, వాల్మీకి మునీంద్రుల యాశ్రమము చూపించెదవా ?
లవు : మీరెవ్వరు? ఎందుకు మాతాతగారి ఆశ్రమానికి వచ్చినారు?
యజ్ఞ : మునికుమారా, నేను సద్బ్రాహ్మణుఁడను. ఈమకర కుండలములు నాశాస్త్రవిత్త్వమును నాకన్న ముందు హెచ్చరింపలేదా? చతుర్దశ వేదసారమును ఈడబ్బాలోవైచి పీల్చుచుందును. [ముక్కుపొడి డబ్బా తీసి చిటికె పొడిపీల్చి] అనఁగా వేదములెల్ల నాకు కరతాలామలకములు.
లవు : అయ్యా, మీరు వాల్మీకితాతగారికి గురువులుగా నుండతగిన వారు. మాతాతగారికి నాలుగువేదములు మాత్రమే తెలియును.
యజ్ఞ : అటులనా - [నవ్వును]
లవు : అవునుగాని, మీపేరేమి ?
యజ్ఞ : నాపేరా ? యజ్ఞదత్తుఁడు.
లవు : మీరిచ్చట కేల వచ్చినారు ?
యజ్ఞ : సకలసామంత మహీకాంత మణి కిరీట రంజిత పాదపద్ముఁడగు ఇక్ష్వాకువంశ ప్రదీపకుఁడు రామచంద్ర నరేంద్రుఁడు అశ్వమేధము నొనరింప నున్నాఁడు. ఆ యజ్ఞదర్శనార్థము మునీశ్వరుల నాహ్వానింప నేను నియోగింపఁబడితిని.
లవు : రామచంద్రనరేంద్రుఁడా ! [ఆలోచించి] ఏమీ రామాయణ