పుట:2015.392383.Kavi-Kokila.pdf/63

వికీసోర్స్ నుండి
ఈ పుట అచ్చుదిద్దబడ్డది

60 కవికోకిల గ్రంథావళి [పంచమాంకము

                  
                      శోకదహనార్చు లుజ్జ్వలించుటయె తప్ప,
                      బాష్ప బిందువులెడలేక పడుట దప్ప,
                      గాంచువారల మనములఁ గలత దప్ప
                      నేల శోకింప? నుపయోగ మేమిగలదు?

రాము : తమ్ముఁడా, లక్ష్మణుఁడు వచ్చెనో లేదో కనుగొనిరమ్ము.

భర : వచ్చిన మాదర్శనము చేయకుండునా?

రాము : ఏమో, అయినను చూచిరమ్ము.

భర : [స్వగతము] ధీరహృదయుఁడగు రామచంద్రుఁడే ప్రియా విరహ చంచలుఁడయి యిట్లు గుందుచున్నాఁడఁట! ఇఁక సామాన్య మానవుల విషయము చెప్పవలయునా?

[నిష్క్రమించును.]

రాము : తాపసోత్తమా, ఉంఛవృత్తితో జీవించు నీచుని నిర్బాధ్యతకుఁగూడ నే నసూయ పడవలసిన వాఁడనైతిని.

వసి : వత్సా, యట్లన వలదు. ఉన్నతవృక్షములకుగాక ఝంఝా మారుత సంఘర్షణ మల్ప కుటజంబులకుఁ గల్గునా? బాధ్యత వహించు పురుష పుంగవుల కెల్లరకు స్తుతినిందలు సుఖదు:ఖములు అనివార్యములు.

రాము : [విననియట్లు] అయ్యో! ఆమోహన స్వరూపమును నే నెటు మఱవఁగలదు?

                     కలగని నిద్ర లేవ నటఁ గాంచినదెల్ల మనంబులోపలన్
                     గలకగ ఖండఖండములుగా వలఁగాంచిన దృశ్యమట్టులం
                     దొలఁగి తొలంగకే వెనుకఁ దోఁచెడిరీతి ధరాకుమారి యు
                     జ్వలమగు సుస్వరూపమెదఁబాయకపాసియుఁబాయకుండెడున్