పుట:2015.392383.Kavi-Kokila.pdf/51

వికీసోర్స్ నుండి
ఈ పుట అచ్చుదిద్దబడ్డది

48 కవికోకిల గ్రంథావళి [చరుర్థాంకము

                     ననుగాంచి నిమిషమైనను నొక్కయుగమని
                                  పలుమాఱుఁదిలకించు ప్రణయమహిమ;
                     ప్రణయకోపమున నవ్వలి మొగం బయ్యును
                                  మునుదానె మాటాడు మోహగరిమ;
                     నామనంబెఱిఁగి మన్ననగ లాలించుటే
                                  జన్మఫలంబను జాణతనము;
                     అగ్నిసాక్షిగఁ బెండ్లియాడిన ననుఁబ్రేమఁ
                                  దలఁపున కెలయించు ధర్మసక్తి;

                     నవ్వులాటలకైనను నన్నుఁజేరి
                     మేలమాడంగనోపని మెత్తఁదనము
                     నేఁడు వమ్మయిపో విడనాడినాఁడె?
                     మన్మనోహరుఁ, డిదియేటి మాట వత్స !

లక్ష్మణా, ఆర్యపుత్రుఁ డేమనెనో ఆపలుకులనే వినిపింపుము.

లక్ష్మ : [స్వగతము] అయ్యో! యీసాధ్వీమణి యెంతముద్దరాలు ! [ప్రకాశముగ] తల్లీ, చెప్పెదను.

                     జానకి మన్మన:పదము సాధుజన స్తవనీయశీల ము
                     గ్ధానన........

సీత : [స్వగతము] హృదయమా, యింతకే సంతసింపకుము.

లక్ష్మ : ...ఏలొకో కుజనులాడిరి నిందలు దుర్మదాంధులై

సీత : ఏమీ? లో కాపవాద దూషితనా?