34 కవికోకిల గ్రంథావళి [తృతీయాంకము
ద్వితీయస్థలము : సీతపడకటిల్లు
[సీత నిద్రించుచుండును; రాముఁడు ప్రవేశించును.]
రాము : అకటా ! కఠోరచిత్తమా, నీ వేల మెత్తందన మూనితివి? నన్నేల యర్ధరాత్రమున నీయంత:పురమునకుఁ గొనితెచ్చితివి? నీయం దనురాగ మిసుమంతయైనఁ గలదా ? అట్లయిన లక్ష్మణుని మృదుమధురములగు అనునయాలాపములు నీ వజ్ర సదృశమగు కవచము నేల భేదింపలేక పోవును ?
జననంబాది నిశాత శస్త్ర విదళ చ్ఛత్రూత్తమాంగ స్రవ
ద్ఘన రక్త హ్రదమందుఁ జేతులను సంక్షాళించు నీ రామభ
ద్రుని చిత్తంబవు ! నీకు నెక్కడిది కారుణ్యంబు? గాకున్నఁ గా
ననముం జేర్పఁగ నియ్యకొందువె సతిన్ సంపూర్ణ గర్భాలసన్ ?
ఇదే జానకీ శయనాగారము. ఈమందిర మనుదిన పరిచితమయ్యు మనోలౌల్యమువలన నూతన నివేశమువలె నగపడుచున్నది.
అంత:పురమంతయుఁ బ్రశాంతమై నిద్రానిబద్ధమై నిశ్చలమై యలరారుచున్నది. అచ్చటచ్చట మధుపానమత్తలై నిదురించు పరిచారికల యుచ్ఛ్వాస నిశ్వాసముల యలుకుడుదప్ప నొక్క చీమయైనను నిశాప్రశాంతమునకు భంగము గావింపదు. లోకమంతయు నిద్రానందపరవశమై యున్నను రాముఁడు మాత్రము శోకాకులుఁడై దొంగవలె ప్రసుప్తయగు సీతాలతాంగి శయనాగారముఁ జొచ్చుచున్నాఁడు
[పరిచారిక కలవరించును.]
ఏమది ? పరిచారిక లెవ్వరైన మేల్కనిరా? కాదు ఎవతెయో కల
