తృతీయాంకము ] సీతావనవాసము 33
జానకి లేక రామునికి నునికిగలదా ? కఠిన హృదయమా, నీకార్యము నిర్వర్తించితివి. ఇఁక రాముని సంసార మసారమైనది.
హా ! వనవాసప్రియసఖీ జానకీ, నిన్నుఁ గానలకంపి నేనెట్లు బ్రతికి యుందును ? పదునాలుగేడులు ఘోరకాంతారముల నివసించియు నీవు నన్నుఁ గూడియుండుటఁగదా యాపదలెల్ల సౌఖ్యములుగను. అరణ్యమే యయోధ్య గను జూపట్టినది. నీవు దైత్యాపహృతవైనప్పుడు గదా నాకు యథార్థమైన యరణ్య నివాసము.
ప్రాణప్రియా, యీక్రూరాత్ముని యుపబోగ్య హారవల్లికయని గ్రహించితివి; విషవ్యాళమై కఱవనున్నాఁడు.
దేహముననుండి హృదయమ్ముఁ దీసివైవ
హృదయ దేహమ్ము లెడమౌట బ్రతుకఁ గలవె?
నాదు నర్ధాంగి సీత ననాదరమునఁ
గాన కంప మాయిద్దఱి గతులిఁ కేమొ !
జానకియందు లోకమేగాదు అపరాధి; ఈకారుణ్య రహితుఁడు రాముఁడుకూడ !
ప్రియుఁ డటంచును, సౌందర్యమయుఁడటంచు,
ధీరుఁడనుచును, ద్రైలోక్య వీరుఁడనుచు
నెవని నమ్మి కరాంబుజ మిచ్చినావొ
ఆ కులాంతకుఁడే కానకంపు నిన్ను.
సీతా, మదేకజీవితా, నేను జీవించియు నీ వనాధవైతివా ? [దు:ఖించును.]
[యవనికజాఱును.]
