కవికోకిల గ్రంథావళి
భార్య : [కోపంతో] పశిబిడ్డకు పాలియ్యవద్దంటావాయేంటి?
వెంకటే : పెసాదమె.
భార్య : [కోపముతో] నీ పెసాదం పెన్నలో గలిసింది. తీర్తం దిగబడ్డది. పాపం! ఆ అమ్మ యెవరో దిక్కులేకుండా పడిపొయ్యుంటే కాశ ఆసుపత్తిరికి తీసుకపోకుండాను. మనమేమన్నా రాయికట్టుకోని శిలా శాశిపితంగా వుంటామా? [వెంకటరెడ్డితట్టు తిరిగి] మీరొకతట్టు ఎత్తుకోండి. మా యింటాయన యింకొకతట్టు ఎత్తుకుంటాడు. బిడ్డను నేను ఎత్తుకోని వస్తాను.
రంగా : That is real worshipǃ Grandǃ
వెంకట : [ఆనంద పులకితుడై] తల్లీ, దండం పెడ్తున్నాను.
భార్య : మీబోటి గొప్పవాళ్ళు అట్లనవద్దండి. ఇదెంతబాగ్గెం లేండి.
వెంకటే : బయటికొచ్చినప్పుడుగూడా నామీద పెత్తనమేనా? ఈ ఆడోటితో యేగేది కనాకష్టం. అయితే కానియ్యండయ్యా.
[వెంకటరెడ్డి వెంకటేసు దుప్పటి ఉయ్యెలగా కట్టి రోగిని దానిలో కూర్చుండబెట్టుదురు.]
రంగా : [కళ్యాణ రెడ్డితో] ఈ విలేజర్సు (villagers) కు చదువులేదు. ఆర్టు, పొయిట్రి తెలియదు. అయినప్పటికి హృదయంలో మాత్రము సింపతి (sympathy) విశేషంగావుంది. గాంధీ టోపిల వాళ్ళుకూడా - Grandǃ I feel [మనస్సులో భావ సంఘర్షణము కలిగిన వానివలె అటునిటు తిరుగును.]
[ఉయ్యాలలో మధ్య కఱ్ఱదూర్చి ఒకతట్టు వెంకటరెడ్డి యింకొకతట్టు వెంకటేసు ఎత్తుకొందురు. వెంకటేసుభార్య
