పుట:2015.392383.Kavi-Kokila.pdf/31

వికీసోర్స్ నుండి
ఈ పుట అచ్చుదిద్దబడ్డది

28 కవికోకిల గ్రంథావళి [తృతీయాంకము

[ప్రకాశముగ] భద్రా, నీవుపోయి లక్ష్మణు నిటకు రమ్మనుము.

భద్రు : ఏలినవారిచిముత్తము. [నిష్క్రమించును.]

రాము : ఈయపవాదమును లక్ష్మణునకె ట్లెఱింగింతును ?

[లక్ష్మణుఁడు ప్రవేశించును.]

లక్ష్మ : [స్వగతము] అన్నగారేమొ దీనవదనులై విచారించున్నారు. [ప్రకాశముగ] అన్నా, లక్ష్మణుడు మ్రొక్కుచున్నాఁడు.

రాము : వత్సా లక్ష్మణా, రామునిజీవితము శూన్యమైనది. ఇఁక నీ వసుంధరా భారమును నీవ వహియింపుము. అందుకై నాకొక ప్రత్యుపకారము సేయుము.

లక్ష్మ : [ఆశ్చర్యముతో] ఏమి యీ వింత !

రాము : లక్ష్మణా,

                      ఈ కరవాలము గైకొని
                      నాకంఠముఁ ద్రుంచుమీ -

లక్ష్మ : అమంగళము శాంతించుఁగాక !

రాము :

                      క్షణంబును రాముం డీకష్ట లోకజీవన
                      శోకము సహియింపలేఁడు క్షుభితాత్ముఁడై.

లక్ష్మ " అన్నా, అకాండముగ నీ మనమేల యింత భ్రాంతిల్లినది ? ఏమి యాపద సంభవించదుగదా. నీ కఠోరవాక్యములు నాహృదయపుటము భేదించుచున్నవి. కాంతావియోగమునందైన నింతటి నిర్వేదముఁ బొంది యెఱుఁగవు.

రాము : లక్ష్మణా, సీతావిరహము రామునిది మాత్రమె. కీర్తివియోగము ఇక్ష్వాకువంశ మంతటిది.