తృతీయాంకము ] సీతావనవాసము 25
త్యామల నీతికోవిదుఁ, డహంకృతిదూరుఁ డటంచు సజ్జన
స్తోమము లాడుకోఁగఁ బరితోషముతో వినుచుందునెప్పుడున్.
రాము : భద్రా, యివి కేవలము స్తుతివాక్యములు. లోపములేవి వాకొనరా లోకులు ?
భద్రు : [స్వగతము] హా ! మందభాగ్యుఁడను ఏమి తెల్పుదును ?
రాము : ఓయీ, యేలపలుకక యూరకున్నావు ?
భద్రు : [స్వగతము] ఇఁక జెప్పకతప్పదు. [చెప్పఁబోయి యూర కుండును.]
రాము : సంశయించెదవు ! [స్వగతము] ఈతనికేలొకో దు:ఖావేశము గల్గినది. పలుకఁజాలక స్తంభితుఁడై యున్నాఁడు.
తను వుద్గత ఘర్మంబుగఁ
గనుఁగొనలను బాష్పవారి కణములు జారన్
ముని పెదవులు చలియింపఁగ
మనమునఁ గల వనటఁ దెలుపుమాదిరిఁ దోఁచున్.
[ప్రకాశముగ] ఓయీ, లోకుల కేమియవాంతరము వాటిల్లదు గదా ?
భద్రు : [నిట్టూర్పుతో] అట్టిలోకుల కేల యవాంతరము గలుగును ?
రాము : [ఆతురతో] ఎట్టిలోకులకు ?
భద్రు : బుద్ధిహీనులైన పురజను లాడెడు
పలుకు లెపుడు నమ్మ వలనుపడదు
రాము : [ఆతురతో] పౌరు లేమనుకొనుచున్నారు ?
భద్రు : అగ్నిశుద్ధియైన యమలచిత్తకుఁ దప్పు
లంటఁగట్ట జంక, రళుకు వడరు.