కవికోకిల గ్రంథావళి
జీవితము నీయది. చేతిలోని నీటిని దిగవిడచి మబ్బులోని నీటి కాసించు చున్నావు. ఒకవేళ మనోరమయె...
మాధ : ఆ పావనహృదయనామము నిచ్చోట వచింపకుఁడు. ఆ పేరునకుఁగూడ కల్మషమంటుకొనును.
విజ : ఆ కాంతయె నిన్ను తప్పించు కొని పొమ్మని చెప్పునెడల?
మాధ : అట్లెన్నటికిని చెప్పదు. నేను నరహంతకుఁడనని ఆ కాంత నమ్మదు; ముమ్మాటికి నమ్మదు.
విజ : [విషపునవ్వుతో] నమ్మదు, నమ్మదు. ఆఁడువారు చక్కెర పూఁత విషగుటికెలు; మూఢులు రసాయనమని నమ్మి సేవింతురు. ప్రేమ యవివేకుల స్వర్గము! కొనుటకును అమ్ముటకును వీలైన అంగడివస్తువు! శృంగారవతులు కాముకుల గంతగాడిదలఁజేసి అనురాగ సంభారము మోయింతురు! భ్రాంతినుండి మేక్కొనుము - ఎన్నిమణుగుల ప్రేమయైనను, ఎందఱు ప్రియురాండ్రయినను నీజీవమునకు సరిరారు. ఇవన్నియుజీవితముకొఱకె...
మాధ : [కోపముతో] నీ నిర్హేతుక దూషణము స్త్రీజాతి కంతటికి నాపాదించినను విశేషముగ మనోరమ కన్వయించునట్లు ధ్వనించు చున్నది. నిరూపింపకున్న నిన్ను ప్రాణములతో వదలను. [భుజముపట్టుకొనును]
విజ : [నిర్లక్ష్యముగ] మాధవా, నీవింకను బాలుఁడవు. వేచియుండుము, స్వానుభవమె బోధించును.
మాధ : నీవు వంచకుండవు. నాకు దృష్టాంతము కావలయును.
విజ : [చిఱునవ్వుతో] లేనియెడల?
మాధ : నీవు క్రక్కిన విషమును నీ నోటనే తినిపించెదను.
విజ : శెబాష్, మాధవా శెబాష్. [నవ్వును]
