పుట:2015.392383.Kavi-Kokila.pdf/264

వికీసోర్స్ నుండి
ఈ పుట అచ్చుదిద్దబడ్డది

మాధవ విజయము

ప్రియసఖుఁడా, మనకు మరణపర్యంతము వియోగము!

యశో : అమ్మా, మాధవునకు మరణదండనముకూడ విధింపఁబడినదఁట!

మనో : [దు:ఖముతో] ఏమీ! - మరణదండనమా? హృదయేశ్వరా, నా హృదయము నాకిచ్చిపొమ్ము, నీతోడ నరకమునకు తీసికొని పోకుము. [తల్లియొడిలో నొరగి దు:ఖించును.]

యశో : చిట్టితల్లీ, యూరడిల్లుము. పుత్రశోకముతో వకావకలైన నా హృదయమును మఱింత కలఁచఁబోకుము.

మనో : అమ్మా, మాధవుని వధించుటవలన అన్న బ్రతికివచ్చునా? ఏ పరదేశమునందైన అతనిని ప్రాణముతోనుండనీయరాదా? - మాధవా,

                      పెండ్లిమంటపమునఁ బ్రియముతో నాచేతి
                      పూలమాల తొడవు పొందనున్న
                      నీదు కంఠమిపుడు నిర్దయమౌ గండ్ర
                      గొడ్డటికి బలియంబ గోడుపడునె!

అమ్మా, యిఁక నన్నేమిచేసెదవు?

[తల్లి, యొడిలో యొరగి దు:ఖించును.]

యశో : తల్లీ, యూరడిల్లుము. అనివార్యదు:ఖ మనుభవించియే తీరవలయును.

మనో : మాధవా, అమూల్యమైన నీ రక్తము వధ్యశిలను పునీతము చేయనున్నదా?