మాధవ విజయము
విజ : నుదుట తైలము రాచికొని కొంత విశ్రమించిననేగాని యుపశమించునట్లులేదు.
రాజ : నేను పోయెదను.
విజ : నీవు ఒంటరిగా వేఁటా డెదవా?
రాజ : ఈ యరణ్యము మాకు చిరపరిచితము.
[నిష్క్రమించును.]
విజ : [స్వగతము] వెడలుము. పాతాళగృహముగూడ చిర పరచితము కాఁగలదు. [నిష్క్రమించును.]
మాధ : [అదోముఖుఁడై అటునిటు తిరుగుచు] మనోరమ నాస్థితిని మఱింత ఘోర మొనరించుచున్నది. నేను వెడలి పోవుదు నేని ఆసుకుమార హృదయ తప్పక ప్రాణ పరిత్యాగము కావించుకొనును. ఇన్ని దూషణములకు, అవమానములకు నగ్గమయి ఇఁక నేనెట్లు వారి దివాణమున నివసింపఁగలను? ప్రియసఖీ, ఎట్టివిషమ సంఘటనము తెచ్చిపెట్టితివి! ఎట్టి పిచ్చి యాస పురికొల్పితివి!
ప్రతి ఫలించిన చంద్ర బింబంబుగాంచి
యురముపై నిదురించుచు నున్నదనెడి
భ్రాంతిని సుఖించుఁ గుముదా కరంబు సరసి;
ఎంతదూరమ్ము, రెంటికి నెంత యెడము!
[నేపధ్యమున:] ఓమాధవా, పంది, చచ్చితిని - చచ్చితిని - పంది. [అని దూరమునుండి వినఁబడును.]
మాధ : ఏమది? [ఒరనుండి కత్తిలాగికొని పరుగెత్తును]
తెరపడును.
________
