కవికోకిల గ్రంథావళి
విజ : [అటునిటుతిరుగుచు] ఆతఁడెక్కడకు పోయియుండును? ఇంత యనాలోచితముగ కార్యముచేయునా? చేయఁడు; చేయఁడు, ఏల యింతవఱకు రాఁడు? - సమరసేనా.
[సమరసేనుఁడు ప్రవేశించును.]
సమరసేనుఁడు : నన్ను పిలిపించితిరా?
విజ : ఆఁడుదానివలె అలగిపోవుట ఎప్పుడు నేర్చుకొంటివి? కూర్చుండుము.
సమ : [నిలువఁబడి] నాతోడ మీకు పనితీఱినది; నే నిఁక నుండిన నేమి పోయిన నేమి?
విజ : [కూర్చుండి] కూర్చుండుము. మంచిబుద్ధితో ఈవిషయమును మరల నాలోచింపుము. నీకోరిక యసంగతమని యిప్పటికే నీకు తోఁచియుండును. మనము లోకదూషణమునకుఁ బాల్పడుదుము; వింత వింత కింవదంతులు పుట్టును.
సమ : కింవదంతులకు క్రొత్తగా భయపడుచున్నామా? అసమ్మతి నింతశాఖాసంక్రమణముగ నుపదేశించుట యెందుకు? ఔనా - కాదా, ఒకమాటచెప్పుఁడు. పోయెదను.
విజ : సమరసేనా, నీపై ద్వేషముతో నిట్లు చెప్పుటలేదు. లోకుల యాడికోలుకు వెఱచి సందేహించితిని. నీకంత యావశ్యకమని తోఁచినప్పుడు నీ యభీష్టము నెఱవేర్చియే తీరుదును. నీకింకను సందేహమా?
సమ : నా సందేహము తీఱినది.
విజ : ఇఁక త్వరితముగ వెడలిపొమ్ము. జాగరూకుఁడవై అంతయు నిర్వహింపుము.
సమ : పోయివచ్చెదను. మరణపర్యంతము మీమేలుమఱవను. [నిష్క్రమించును.]