పుట:2015.392383.Kavi-Kokila.pdf/243

వికీసోర్స్ నుండి
ఈ పుట అచ్చుదిద్దబడ్డది

కవికోకిల గ్రంథావళి


విజ : [అటునిటుతిరుగుచు] ఆతఁడెక్కడకు పోయియుండును? ఇంత యనాలోచితముగ కార్యముచేయునా? చేయఁడు; చేయఁడు, ఏల యింతవఱకు రాఁడు? - సమరసేనా.

[సమరసేనుఁడు ప్రవేశించును.]

సమరసేనుఁడు : నన్ను పిలిపించితిరా?

విజ : ఆఁడుదానివలె అలగిపోవుట ఎప్పుడు నేర్చుకొంటివి? కూర్చుండుము.

సమ : [నిలువఁబడి] నాతోడ మీకు పనితీఱినది; నే నిఁక నుండిన నేమి పోయిన నేమి?

విజ : [కూర్చుండి] కూర్చుండుము. మంచిబుద్ధితో ఈవిషయమును మరల నాలోచింపుము. నీకోరిక యసంగతమని యిప్పటికే నీకు తోఁచియుండును. మనము లోకదూషణమునకుఁ బాల్పడుదుము; వింత వింత కింవదంతులు పుట్టును.

సమ : కింవదంతులకు క్రొత్తగా భయపడుచున్నామా? అసమ్మతి నింతశాఖాసంక్రమణముగ నుపదేశించుట యెందుకు? ఔనా - కాదా, ఒకమాటచెప్పుఁడు. పోయెదను.

విజ : సమరసేనా, నీపై ద్వేషముతో నిట్లు చెప్పుటలేదు. లోకుల యాడికోలుకు వెఱచి సందేహించితిని. నీకంత యావశ్యకమని తోఁచినప్పుడు నీ యభీష్టము నెఱవేర్చియే తీరుదును. నీకింకను సందేహమా?

సమ : నా సందేహము తీఱినది.

విజ : ఇఁక త్వరితముగ వెడలిపొమ్ము. జాగరూకుఁడవై అంతయు నిర్వహింపుము.

సమ : పోయివచ్చెదను. మరణపర్యంతము మీమేలుమఱవను. [నిష్క్రమించును.]