తృతీయాంకము
విష్కంభము : హజారపు ముంగిలి.
[భద్రుఁడు ప్రవేశించును.]
భద్రు : గూఢచర్య మెంత నిషురమైన యుద్యోగము ! అప్రియమైనను సత్యమే పలుకవలయును. భూపతులు చారనేత్రులుగదా ! ఏమి సేయుదును ? ఎంతకాలము తెలుపక యూరకుందును ? విశ్వసనీయుఁడ నని గదా మహారాజు నన్నీ కార్యమున నియోగించెను? ఎన్నిమాఱులో పలుక యత్నించియు నాలుక యాడమి నూరకుంటిని; నేఁ జెప్పక దాఁచినను మఱి యేచారుఁడైన దెలుపవచ్చును. కుండనుమూయ మూఁకుడు గలదుగాని, లోకమును మూయ మూఁకుడు గలదా ?
కటకటా! యిట్టి యుద్యోగమునకా యింతకాలము జీవించియుంటిని? ఆత్మహత్యగావించుకొని యీరహస్యము దాఁచియుంతునా ? [ఆలోచించి] ఎంత వెఱ్ఱివాఁడను. నే హత్యగావించుకొనిన మహారాజు విశ్వసనీయుఁడగు వృద్ధచారుని గోల్పోవుటగాక మఱి యేమి లభించును ? కోమలస్వభావయగు జనక రాజకుమారి యీ యపవాదము విన్న బ్రతికి యుండఁగలదా ?
ఆహా ! లోకమెంత యవివేక పూరితము !
అగ్నికీలలఁ బరిశుద్ధ యైనతల్లిఁ,
బంక్తిరథునకుఁ గోడలిఁ, బరమసాధ్వి,
రాఘవుని పత్ని, సద్గుణ రత్నఖనిని
దూఱి రీలోకులు కళంక దూషితనుగ.
