పుట:2015.392383.Kavi-Kokila.pdf/236

వికీసోర్స్ నుండి
ఈ పుట ఆమోదించబడ్డది

మాధవ విజయము


రాజ : ఆయన నడవడి యేదో కొంతచిత్రముగ నున్నది!

యశో : అట్టి కపటాత్ముని మీతండ్రి యెట్లు సద్గుణసంపన్నుఁడని నమ్మెను?

                      కడుపు చుమ్మలువాఱఁగఁగాంచి పెంచి,
                      నేఁడు చేసేతఁ గూఁతురిఁ బాడుకూప
                      మునఁ బడంగ నెట్టులఁ ద్రోతు? ముప్పుదప్పు
                      సరణి లేదొక? నీవైన సాయపడవొ?

రాజ : అమ్మా, చింతిల్లకుము. నాయనకు మరల చెప్పి చూచెదము. వినఁడేని ముహూర్తము వేళకు మనోరమ నెచ్చోటికైన దాఁటవేసికొని పోయెదను. ప్రస్తుత మంతకన్న వేఱు ఉపాయములేదు.

యశో : విజయవర్మగారు అవమానింపఁబడినట్లు కోపగించు కొందురుగదా!

రాజ : ఆతనికోపము మనల నేమిసేయును?

[మాధవవర్మ ప్రవేశించును]

మాధవవర్మ : అమ్మా -

రాజ : మాధవా, మేమిప్పుడు నీవు వినఁగూడని కుటుంబ రహస్యములు మాటలాడుకొనుచున్నాము. తరువాత రమ్ము.

మాధ : [కోప మడఁచుకొన్నవానివలె నటించి నిష్క్రమించును.]

యశో : శేఖరా, మాధవునియెడ నీప్రవర్తనము చాల నింద్యముగ నున్నది. నిర్హేతుకముగ వానిని నీ వవమానించుచుందువు. మానమర్యాద లెఱిఁగిన మాధవుఁడు నీ పొగరుబోతుమాటల కెంత నొచ్చుకొనియుండును?

రాజ : వానిని నేను వ్యర్థముగ దూషించుటలేదు. మన కుటుంబమున వాని యంతరమును వాఁడెఱుంగవలయును. మీచనవును వాఁడు