కవికోకిల గ్రంథావళి
ముంగిట ఏలయుంచి పోయియుండరాదు? తరువాత రెండుమూడుదినములకే యాతఁడు కాశీయాత్రకనిచెప్పి యూరువెడలెను. ఇంతవఱకు పోబడియే లేదు. అన్నియు సరిపోవుచున్నవి. ఇది యథార్థమైయుండునా? లేక నాభావనయా? వానికి కుడితొడపై పెద్ద పుట్టుమచ్చ యుండవలయును; ఆ యానవలె సత్యమును నిర్ణయింపఁగలదు.
[మాధవవర్మయు సమరసేనుఁడును ప్రవేశింతురు]
విజ : విచ్చేయుఁడు.
సమసేనుఁడు : మాధవవర్మగారు మనలను చాల స్నేహముతో విచారించుచున్నారు. మన పరివారమున కంతయు సంతృప్తికరముగా నేర్పాటులు గావించిరి.
విజ : మాధవవర్మగారికి మనము కృతజ్ఞులము.
మాధవవర్మ : ఇందు నా యోగ్యతయేమియు లేదు. అంతయు శాంతవర్మగారి యుత్తరువు.
విజ : మిమ్ములను గాంచినప్పటినుండియు మీయెడల నాకు బంధుప్రీతి పొడముచున్నది. శాంతవర్మగారు మిమ్ము సొంత కుమారునివలె ఆదరింతురని తలంచెదను.
మాధ : అవును. తండ్రివలె నన్ను నాదరింతురు. [స్వగతము] ఈతని గాంచినంతనె నిర్ణిమిత్తముగ నాకు వికర్షణము కలుగుచున్నది. ఇతఁడు మా కుటుంబ రహస్యములను నెమ్మదిగ జాఱఁదీయుటకు యత్నించు చున్నాఁడు.
విజ : రాజశేఖరవర్మగారుకూడ మిమ్ము సోదరప్రీతిలో చూచు చుందురు గదా?
మాధ : అవును.
