134 కవికోకిల గ్రంథావళి [స్థలం ఒకటి
బాలు : రంగాచార్లు.
వైష్ణ : కాదురా, నీకు తెలియదూ ?
బాలు : [కోపముతో] కుంకాచార్లు, వెంకాచార్లు.
వైష్ణ : ఛీ! వెధివి. [అర్చకుడితట్టు తిరిగి] అది గాదండీ. సీతా అమ్మవారి మరిదిపేరు ఏమిటండి ?
అర్చ : భరతుఁడు.
వైష్ణ : ఇంకొకాయనండి.
అర్చ : శత్రుఘ్నుఁడు, లక్ష్మణుఁడు.
వైష్ణ : ఆ, నిలపండి ఆరెండో ఆయనండి.
అర్చ : లక్ష్మణాచార్యులా ! అబ్బా ? చంపినావుగదమ్మా [అర్చన మొదలు పెట్టి పదినామములు చదివి అర్ధరూపాయ కొఱకు చూచుచు] ఈ యుగములో విచ్చేటట్టుగా వుండలేదే ఆకొంగుమూట !
వైష్ణ : ఇదుగోనండి [బేడరూక తబుకులో వేయును. బేడను చూచి అసంతృపుఁడయి అర్చనచేయుట ముగించి కర్పూర హారతి యిచ్చి, తీర్థమిచ్చును.]
బిచ్చగాడు : అయ్యా రెండుకళ్ళూ లేనివాణ్ణి, ఒక్కకాణీ దై చెయ్యండి తండ్రులారా.
బాలు : [రహస్యముగ] అవ్వా, నీదగ్గరవుండిన చెల్లని బేడబిళ్ళ ఏమిచేశావు ?
వైష్ణ : ఎందుకురా ?
బాలు : అదుగో ! ఆ గుడ్డివాడికి వేశి చిల్లరతీసుకొంటాము.
వైష్ణ : అయ్యో, నేను అర్చకుడి తబుకులో వేసి తీర్థం తీసుకొన్నా గదరా.
బాలు : అయితే పోనీలే అవ్వా, మంచిపనే చేశావు.
[ఇద్దఱు నిష్క్రమింతురు.]
